Kitap, Bulgaristan Kotel’de 1739 yılında zengin bir ailenin oğlu olarak doğan ve babasının ölümünden sonra zenginliğini kaybeden, ilk önce doğduğu yer olan Kotel’de papaz olarak çalışmaya başlayan ve piskoposluğa kafa yükselen Sofroni’nin otobiyografik çalışmasını konu alıyor.
Sofroni’nin Bulgaristan’da geçen hayatının yanında, İstanbul’un cazibesine kapılıp parası tükenene kadar kaldığı gençlik ve yaşlılık yıllarında da konu edilmektedir.
Önsözlerden ve kitabın ek kısmına eklenen ‘Sofroni Kitabı’ndan (yazarı Vera Mutafçieva) bölümlerinden anlaşıldığı üzere, Sofroni, bağımsızlığını kazanan Bulgar Devletini yönetimsel olarak etkilediği ve bir bakıma Bulgarlar arasında kahraman olarak görüldüğüdür. Öyle ki ölümünden 150 yıl sonra kendisine kilise tarafından ‘aziz’ unvanı verilmiştir.
Bütün bunların yanında kitabında sürekli çile çeken borç içinde olan, dünya mevki ve nimetlerinden uzak, biri olarak tanıtsada, yine bahsettiğim kaynaklarda neredeyse bunların tersini söylemektedir.
Bir kaç dil bilen Sofroni, gerçekten anlatımında (çeviriden anladığım kadarıyla) çok basit ve sade bir dil kullanmış, bir papazdan çok yazılarını bir gezgin ve maceraperest olarak yazmıştır.
Kendi öz yaşamını alan bu kitap, tarihi olarak da kıymetlidir. Çünkü Balkanlar’ın en karışık dönemlerini, Osmanlı Rus Savaşını, Pazvanoğlu’nun Osmanlı’ya karşı 6 yıl süren isyanını, ayrıntılı olmasa da o dönem Türk ve Bulgar ilişkilerini sade ve kısa olarak ele almıştır.
Toplam 77 sayfa olan bu kitabı kısa bir zaman içinde okuyabilirsiniz.
Bana 2. hediye kitabı olan sevgili @Erman007 Beye teşekkür ederim.
