Osmanlı'da İmamlar ve Bir İmamın Günlüğü
Kemal BeydilliEn Yeni Osmanlı'da İmamlar ve Bir İmamın Günlüğü Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Osmanlı'da İmamlar ve Bir İmamın Günlüğü sözleri ve alıntılarını, en yeni Osmanlı'da İmamlar ve Bir İmamın Günlüğü kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Soğanağa Câmii ve
Mahallesi
Soğanağa Câmii ve Mahallesi
Soğanağa Mahallesi, İstanbul’da imparatorluk
sarayına uzanan Divanyolu üzerinde yer alan,
devlet ricali, yüksek memur, ulema, saraylı ve
sarayla irtibatlı olanlar, çeşitli iş sahipleri, tüccar
ve genelde devrin önde gelenlerinin ve zengin
kesiminin oturduğu bir kibar mahallesidir.
Reisülküttaplardan Raşid ve Galib Efendilerin ve
Nizâm-ı cedîd’in önde gelen ricalinden İbrahim
Kethüda’nın haneleri burada bulunmaktaydı.
Emir
İmamların, idarî ve eğitim görevlerinin
giderek ellerinden alındığı ve nihayet
imparatorluğun son dönemlerinde nikâh
işlerinden de uzaklaştırılmaları neticesinde,
kendilerine cenaze, defin ve -yapılan
şikâyetlerde çarpıcı bir şekilde dile getirilen
ifadeyle- yalnızca gassallık hizmetinin kalması,
çağdaş bir devlet mekanizmasının kurulmasıyla
ilgili gelişmelerin kaçınılmaz neticesi olduğuna
şüphe yoktur
Müftü
1716-18 Venedik-Avusturya savaşlarında
düşman istilasına uğrayan yerlerde 0 tahrib
olunan camiilerin yeniden ihyası söz konusu
olduğundan, buralara yeni camiler ve gerekli
tayinler yapılmıştır
Daha evvelki yüzyıllarda görülen timar sahibi
imamların varlıklarına Kemah’ta kale camii
imamı Yusuf’un imamete mahsus gedik timarı
tasarruf etmekte olması (1871) örneğinin
gösterdiği gibi timar sisteminin ilgasına rağmen
hâlâ raslanabilmektedir.
1844’de Muğla’da Bâlî
Hoca Mahallesi’ndeki hamamın, Kiramüddin
Mahallesi imamı Ömer tarafından işletilmekteolması,
şehirlerdeki bu tür sair iştigallere bir
örnektir. Ancak aşağıda değinileceği üzere
başka işlerle uğraşmaktan ötürü esas vazîfelerini
ihmal ettiklerine dair son zamanlarda vaki olan
şikayetler doğrultusunda birtakım önleyici
tedbirlerin alınması kaçınılmaz olacaktır.
Müezzin
Özellikle kırsal kesimde imamların, imamet
vazîfesini yerine getirdikten sonra kendi tarla ve
bahçelerinde çalışmakta oldukları ve
muhtemelen de esas geçim kaynaklarını bu tür
işlerden sağladıkları istidlal edilmekte; şehir ve
kasabalarda ise ticaret ve esnaflık dâhil daha
başka işlerle iştigal etmeleri kaçınılmaz olarak
doğal karşılanmaktaydı.