Osmanlılar Rumeli’nin fethini ilk andan itibaren gelişi güzel değil, belli bir program doğrultusunda gerçekleştirmeye çalıştılar. Bu sebeple cephenin en ucunda birçok amaca hizmet eden ve “uç” diye tabir edilen birimler kurdular. Bu uçlara cesur, gözü pek yiğitler uç beyi olarak atandı. Rumeli ucunda iki asır boyunca çok sayıda uç beyi görev yaptı. Bunlar arasında Firuz Bey-Mehmed Bey ve Hasan Bey-Hasanbeyzâde İsa Bey gibi baba-oğul ünlü uç beyleri yanı sıra bu vazifeyi nesilden nesile yürüten aileler de mevcuttur. Bu hanedanlar Paşayiğitoğulları, Evrenosoğulları, Turhanoğulları, Mihaloğulları ve Malkoçoğullarıdır.
Buna kitapta, Rumeli uç beyleri ile Osmanlı Devleti arasında yaklaşık iki buçuk asır devam eden siyasî ilişkiler, diğer bir ifade ile merkez-uç çekişmesi ele alınmış, ayrıca Rumeli uç bey aileleri, subayları, askerleri ve onların askerî ve sosyal faaliyetlerinden bahsedilmiştir.
