OT Dergi - Sayı 84 (Şubat 2020)
Ot DergisiQuotes
"İnsanı sevmeliyiz" der bütün kitaplar. İnsanları değil, insanı. İnsan, şimdiki zamanın içinde dolaşan insanlardan daha büyük bir şey, geniş zamanlı. Tarihüstü bir canlı bu insan. Geçmişten gelen, şimdiki zamanda hep en çirkin yüzünü gösteren ama gelecekte de var olacak bir canlı.
Öyle bir noktadayız ki, doğulu muyuz, batılı mıyız, Akdenizli miyiz! Kafkas mıyız, Mezopotamyalı mıyız bilemiyoruz. Tümünü ayrı ayrı, birbirini yıkıcı unsurlar olarak kullanmaya başladık.
İMZALI KANGAL SUCUK (CEM KARACA)
Cem abi, Bakırköy'de oturuyordu. O dönemlerde biliyorsunuz mahalle bakkalları vardı. Cem abinin de yeni albümü çıkmıştı. Bakkal "Ooo Cem abi hoş geldin! Yeni plağın çıkmış, hayırlı olsun. Artık imzalı bir plak verirsin bize" diyor. Cem Abi "Hay hay ne demek güzel kardeşim, sen de bana oradan imzalı bir kangal sucuk, imzalı bir kalıp peynir verirsen sevinirim" diyor. Bakkalın halini siz düşünün.
Orhan Pamuk:
Benim için roman sanatı başkaları hakkında ahlaki, siyasi yargılar vermek değildir. Ama bu başkalarının niçin böyle davrandığını anlamak için özel gayret etmeye dayanır. Özellikle yurt dışında Kar adlı romanım için röportajlar, paneller yaparken bu durumla çok karşılaştım: Kar'ın kahramanlarından biri Lacivert adlı, bu konuda inançları uğruna şiddete de başvurmaktan çekinmeyen bir siyasal İslamcıdır. Hatta siyasal İslamcı terörist diyebiliriz Lacivert'e. O kitabın röportajlarında da hep aynı şeyi söylerdim, "Ben romandaki Lacivert'in siyasi görüşlerine katılmıyorum ama işimin onun hakkında 'Ne kadar kötü bir terörist' ya da 'Ne kadar kötü bir adam' demek değil, onun niye böyle yaptığını anlamak olduğunu düşünüyorum." Tabii ki anlamak ile hak vermek birbirlerinden çok da uzak değiller. Siz anlamaya başladığınız anda, "Vaayy! Siyasal İslamcı teröristlere hak veriyor!" da derler. Halbuki roman anlamanın alanıdır, hak vermenin değil.
Andy Warhol
Bir gün herkes 15 dakikalığına ünlü olacak.