Ilksöz: Bir ben var benden içeri ama benden ayrı.
.
Golyadkin 9. dereceden bir memurdur. Rus edebiyatından öğrendiğimiz kadarıyla birçok memur gibi o da işine her gün gitmez. Ama memurluktan başka da bir geliri yoktur. Üstüne üstlük aldığı maaşın üstünde bir hayat sürmeye gayret eder. Bu garip tavrı belki kabul edilebilir, özenti diye geçiştirilebilir. Keşke gariplikleri bunla kalsaydı. Golyadkin farklı davranış bozuklukları da sergiler: herkesten kaçar ama herkesle muhabbet etmek ister, sakin gibi görünür ama heyecandan ne yapacağını bilemez, anlık tepkilerle inişli çıkışlı tutarsız biridir. Tüm bu davranışları ilk sayfalarda bulup çıkarırız Dostoyevski'nin aktarımından. Ama büyük sürpriz, belki de bu tutarsızlıkların gizlediği büyük bir tepki bizi bekler: Golyadkin, davetli olarak gittiği bir yerden kapıdan çevrilir, içeri alınmaz. Golyadkin ne yapacağını bilemez, bu duruma sebep olan o garip davranışlarını unutup bunlara yepyenisini ekler, gizlice eve girer. Ne olursa da ondan sonra olur...
.
İlk kitabı İnsancıklar'ın büyük başarısına rağmen, ikinci kitabı Öteki ile büyük eleştiri alır Dostoyevski. Ama bunu söyleyenlerin kabahati yoktur, çünkü Dostoyevski zamanının ilerisinde bir eser yazmıştır. Kişilik çatışmasının insan üzerindeki etkilerini çok iyi yansıtmıştır ama o zamanlar kimse bilmez ki bu rahatsızlığı, daha doğrusu bu şekilde görmez, düşünmez. Dostoyevski'yi belki bu eseri yazdığında kimse anlamamıştır ama sonraki yıllarda birçok eserin öncüsü olmuştur Öteki, örneğin Dr. Jeykll ve Mr. Hyde. Gabo'mun da hayran kaldığı eser tavsiyemdir. Kitapla. Sağlıcakla.
