Dostoyevski keşke iki ömrün olsaydı da biri yazmak için ,bir de hem yazıp hem yaşamak için .
Dostoyevski'nin Öteki /ikiz kardeşi adlı romanının incelemesi için buradayım .
Ben genellikle her klasik kitabı inceleme yazarken yapabilir miyim , inceleme yapacak kadar donanımlı mıyım özellikle Dostoyevski kitaplarında bu geçerli ufak bir düşünüyorum.
Sonra mükemmel olmaya gerek yok (bir o kadar mukemmelliyetci bir karektere sahip olsam da ) siz olmayın fazlasıyla yıpratıcı .
Gelelim romana,
Konusu. 9. dereceden devlet memuru Jakov Petroviç Golyadkin, bir sabah işyerindeki masasının karşısında, kendisiyle aynı adı taşıyan, kendisine tıpatıp benzeyen bir memurun oturduğunu görür. Bu onun ikizi, kendisinin öteki beni gibi bir şeydir.
Golyadlkin kimdir ;
golyadkin; mevcut statüsünü kaybetmekten korkan, düşük dereceli bir memurdur ve sürekli vehme kapılmaktadır. hayalinde canlandırdığı ötekisi, kendisinin aksine dışa dönük, hırslı ve amacına ulaşmak için her türlü dalavereyi çeviren biridir.
Yani aslında çok ters karleterlerdir.
Ben okuyacağım bir kitabın alintilarını okurken bile cekinirim spoiler yermiyim diye ,incelemelerini kesinlikle okumam
Spoiler sevmem.
kitaptaki sonu tahmin ettim ve şaşırmadım Dostoyevski çok güzel kitabı yazıp bitirmiş .
Kahramanımızın yüzleşmek istemediği bastırılmış yanları öteki Golyadkin de vardır. Hayatı çalınan kahramanımız ikizinin yaptığı hataları düzeltmeye çalıştıkça daha da zor duruma düşer. Çevresindeki insanların gözlerindeki sorgulayan bakışlar onun kendini daha çok savunmasına neden olur. Kahramanımız “o ben değilim” dedikçe aldığı tepkilerde büyür.
Keyifli okumalar dilerim.
Öteki , ömrü boyunca kendinden beklenen adam olmaya