*spoiler
Dostoyevskiden okuduğum 3. kitaptı, aralarından en az sevdiğim de bu kitap oldu. Kitapta ana karakter Bay Golyadkin 9. dereceden bir memur. Bir gün hayatına kendisine tıpatıp benzeyen hatta aynı isme sahip bir memur giriyor.
Bu memur kendisinden çok daha sosyal, insanlar ile ilişkileri daha iyi, zeki, toplum tarafından da seviliyor. Bir bakımdan kendisinin ideal, onun gibi olmak isteyeceği hali. Önceleri bu memur ile yakın iken sonradan ondan nefret etmeye başlıyor, onun sürekli kendisine tuzak kurduğunu, kendi yerine geçmek istediğini düşünüyor, zihninde bu tür paranoyak durumlar yaratıp bunlara inanıyor.
Kitapta Bay Golyadkinde kişilik bölünmesi durumunu görüyoruz. Kendisine benzeyen diğer memur aslında onun diğer kişiliği, bu iki kişilik özellikleri itibari ile çatışıyorlar. Aynı zamanda Bay Golyadkin Paranoid Şizofreni hastası; öbür kişiliğinin kendisinin düşmanı olduğunu ve sürekli ona tuzak kurarak yerine geçmek istediğini de bu yüzden düşünüyor.
