Öteki Güneş

André Velter
ey benim hiçliğim kim doğurdu seni?
Sayfa 12
sessizliğin yankısından gelmiş şarkı mırıldayan ve sırı sırra bağlayan gözü kamaşmış taş gibi
Sayfa 31
Reklam
Ikaros'un yüksek rüyası gider boşluğun dudaklar boyunca düşlerin nehrinden bir anahtar çalmak için o bir adam gözleri açık kanında bir elmas yollara düşmüş bir adam bir adam başka bir gecenin görünüşünde
Sayfa 33
Omuzlarımızda gizli bir gece, demire damgalanmış kızıl bir gölge.
Sayfa 49
Kesin değil görmek istemişliğin çölün kıyılarında kıyılmış bu kanadı büyük keyifli düşlerle soluğunu kesen bu ölü tüyler yükünü
Sayfa 51
Hangi şiddettendi senin bitmeyen tatlılığın? Can, bizi kendinden yoksun bırakmaya mı geliyordu?
Sayfa 52
Reklam
Taşların Mabedi Durmadan çıkıyor toprak güneşin yaralarını andıran yarıklardan. Toprağın hizasında titreyen fırın bir toz buğusu kaldırıyor kemiklerin yürüdüğü kuru bi çalkantı.
Sayfa 17 - İyi Şeyler Yayıncılık - 17, 18, 19
Önce bir ağaç oldu ülkem sonra bir kitap bir devrim sonra bir gölge bir aşk bir sır bir bakış bir çöl at oldu ülkem çorak nefes güneş bir kan tadıyla açıklanmış umutsuzluk körün resmi oldu ülkem cüzzamlının güneşi hayır parası rickhaws sergisi yanında çocuk uyuşukluğu bir şarkı oldu ülkem yaralı bir gece bir menzil en açık mavide bir gökkuşağı
Sayfa 15
Kimse Soluk ve yürek arasında büyük boş bir ateş gibi gidiş, çağrısı
Sayfa 9
6 Sonsuzda kurtulmak çarmıhların yargısından cübbelerin sarıkların ve keplerin yargısından haklıların yargısından.
Sayfa 25
Reklam
Hangi dilsiz yara için, Stephane, hangi güneş için?
Sayfa 55
Sadece küfrün denginde gözünü açar tanrının yanılsaması
Sayfa 22
Kucaklıyorsun yeryüzünü koca bir yürekle geçişlerini ve ayakları dolaşan gökyüzünü paylaşmaya sunarak
Sayfa 50
Resim