Orhan Pamuk okumayı seviyorum.
Eseri okuyunca şunu çok net görüyorsunuz. Sürekli yazmak çok ama çok önemli. Kitap günlük, anı, hikaye, deneme gibi bir çok yazın türünü barındırıyor.
Her gün yazmış her şey yazmış ve artık o kadar doğal bir akışa bırakmış ki yazmayı su içmek yemek yemek gibi zaruri bir ihtiyaç olmuş.
Her sayfasını, her bölümü sevdim diyemem hatta ve hatta anlamakta zorlandığım başa döndüğüm yerlerde olmadı değil ama bütüne bakacak olursak sevdim.
Hayata, günlük olaylara, çevremizdeki insanlar (akraba, dost, arkadaş) dair o kadar çok şey buldum ki.
Kitabı okuyunca şunu daha iyi anlıyorsunuz ki büyük yazar olmak tahminlerimizin çok ama çok üstünde emek istiyor.
Eserin ismini kitabı okuyunca daha iyi anlıyorsunuz.
