Yılmaz Aslantürk'ün kahramanı Otisabi'nin "Pişmiş Kelle" dergisinde yayımlanan 50 öyküsünün yer aldığı ilk kitabı "Otisabi - Başımdan Geçti Bunlar" 2004 yılında Epsilon Yayınları tarafından basıldı. Aynı kahramanın maceralarının ve bir nevi yaşamının devamı olan, 2004-2006 yılları arasında mizah dergisi "Penguen"de yayımlanan 74 öykü ikinci kitapta, "Otisabi - Münasebetsiz İlişkiler" adıyla Parantez Yayınları'ndan okurlara ulaştı. Üçüncü kitabı "Otisabi - Dokunaklı Temaslar" ise Uykusuz Yayınları'ndan çıktı.
Otisabi, merkezde çizerin yer aldığı bir kahramanın öykülerinden kesitler sunar. Otisabi kahramanı, yazarın kendinden yarattığı bir kişidir. Her ne kadar yazarından bağımsız bir kişilik de olsa, okurda bir illüzyon yaratmayı başarır ve bizzat yaşadığı izlenimini verir. Bu yanıyla özellikle erkek okurlarda kendi serüvenleriyle kesişme noktaları yaratır, öykünün başlangıcından öncesi ve sonrası bir manada okurların hayal dünyasını "karikatürize" eder. Kadın okurlarda ise Otisabi'nin bünyesinde erkekleri daha yakından tanıma merakı uyandırır. Bu merak, kadın-erkek ilişkilerini eleştiri noktasına uzanmadan, maceraları olduğu gibi kabul etme isteğidir. Bu yanıyla, erkek erkeğe muhabbetlere kadınları da ortak eder. İlk kitapta bir üniversite öğrencisiyken sırt çantasına doldurduğu erzak kabul edilebilecek öyküler, ikinci ve üçüncü kitapta biraz farklılık gösterir. Kahraman gençlik hayallerinden daha çok somut gerçekleri yaşar. İlk gençlik deneyimlerindeki çıkış yolları giderek daha da kestirmeleşir. Bu kez işin içine daha çok akıl ve entrika; bir an önce bitsin telaşı da girer. Öyküye duygular pek fazla müdahale etmediğinden akıl çizgisinde ilerleyen maceraların çoğunun sonunda hem kadın hem de erkek kendi hayatlarına hasarsız iade edilirler. Yılmaz Aslantürk, dünün ve günümüzün mizah dergilerinde karikatür dünyasına girse de, çizgileri ve renkleriyle genelden farklılık gösterir. Otisabi'deki çizgileri daha çok çizgi roman dünyasına yakındır. Renkleri ve çizimleriyle de daha çok resimsel veya fotoğraflaştırılmış kareler sunar. Bu kareler Türkiye'deki çizgi roman geleneğini yaratan, karikatürden giderek uzaklaşırken abartısız, durumu tespit eden çizgi romana yaklaştırır. Sinemasal bir çizgi oluşturur.
Otisabi öykülerinin ortak fikri şudur: * Otisabi bir "anti-kahramanın"dır. Dünle ve yarınla ilintisizdir. Bugün bunlar olur, yarın da onlar… Kendi dünyasında kadınları elde etmek ya da kurtulmak, çevresindekileri kendi "çıkarı" için kullanmak için çevirdiği küçük oyunlar ve entrikalar onu yarınki bir başka maceraya hazırlar. * Otisabi öyküleri, kadın-erkek ilişkilerindeki o çok özel anlarda yaratılmıştır. Sonradan hatırlanmaz, geçmişten çıkıp gelmez, geleceğe dair düşünceler yoktur. İçinde bulunulan an, bugün ve en fazla ertesi günler yer alır... * Öyküler kısadır. Genç bir erkeğin, tam da yaşına özgü maceraların peşine takıldığında başından nelerin geçebileceğine tanık olursunuz; ama içinde korku barındırmaz. Olabildiğince cesurdur, hatta riske girme arzusu vardır. * Her genç kızın ve her genç erkeğin yaşama olasılığı yüksek öykülerdir bunlar, ama bir farkla: Maceraya yatkın bir ruh haliniz; karşı cinsi tanımak, onunla "başedebileceğinizi" bilmek için "donanım"larınız olmalıdır... Çünkü, Otisabi'de kendi maceralarınızdan büyük veya küçük anekdotlar bulacağınız kesindir. Okurlara, öyküleri kendilerine uyarlama alanları da açar... Buna, "Zaman akıp gidiyor! Yaşamı yakalamak gerek!" uyarısı da diyebilirsiniz... Bütün bunlar öykülerdeki dürüst ve yakınlık kurmayı sağlayan, "neyse o"yu çizen, üzerinde oynanmamış duyguları öne çıkarır...
