Öyküler
Jack LondonQuotes
Bütün çektiklerinden sonra ölmesi çok mantıksızdı...
Silahlar önündeydi işte. Önündeki nefret ettiği her surat bir silahtı...
Istırap sadece yaşamdaydı. Ölümde ıstırap yoktu. Ölmek uyumaktı. Duraklama demekti, dinlenme demekti. O halde neden ölmeye razı değildi?
Sayfa 134Kitabı okudu
Yaşamın ışığı, neşesi kaçmış. Tıpkı bir ölü, ama yine de son derece canlı...
Ve insana ölüm korkusu, tanrı korkusu, evren korkusu yerleşir; yeniden diriliş ve yaşam umudu, ölümsüzlük özlemi, tutsak ruhun boşuna çırpınışları ile insan ancak o zaman tanrı ile birlikte yürür.
Semalar bronz gibidir; en küçük bir fısıltı kutsal olan her şeye bir saldırı gibidir ve kendi sesinin gürültüsünden korkan insan ürkekleşir.
Beyaz sessizlik' te acı veren düşüncelerle baş başa kalmak hiç hoş değildir. Kederin sessizliği sevecendir, insanı korurmuş gibi sarar ve anlaşılmayan binbir avutucu söz mırıldanır; ancak kurşini gökler altındaki o soğuk, duru ve parlak beyaz sessizlik insafsızdır.
Sayfa 26Kitabı okudu