Öykü'nün Öyküsü
Turgut AkaslanYorumlar ve İncelemeler
Çünkü insanlar yaptıkları hatalarla değil hatalar sonucunda meydana gelecek,doğacak büyük arbedelerle verilecek mücadelelerden sorumluydu. Eğer ki o mücadeleyi vermeyecekse yapmayacak o hatayı..
.
Her insanın aydınlatılmamış,yabancısı olduğu bir dehlizi vardı,kalbi;bu dehliz o insanın en samimi duygularını da barındırıyordu,en sapkın düşüncelerini de..
.
Biz aslında düşmekten korkmuyorduk ,bir daha kalkamamaktan korkuyorduk bu hayatta.. Şimdi olduğu gibi..
.
.
Daha 15 inde her büyük adamı babası gibi düşündüğünden ,güvendiğinden , sevilmek istendiğinden istismara uğramıştı Öykü.. Çocukluğunu,umutlarını çalmışlardı..Hasan Fehmi ile tanışması da işte bu sebeplerle olur. Dedesi getirir Öyküyü karakola ve şikayetçi olurlar. İfadesinin alınacağı an ise orada Sosyal Çalışmacı Psikolog sıfatıyla bulunur Hasan Fehmi.. Bilmezdi ki Öykünün Öyküsünün aslında kendi öyküsünü yeniden gömdüğü o yerden çıkaracağını .. Hasan Fehmiyi derinden etkileyen,günler boyunca ruh gibi gezinmeye başlamasına neden olan o ortak nokta neydi peki? Hasan Fehmi Kendi geçmişi ile Öykünün yaşadıklarını nasıl harmanlayacak?
.
Ah Öykü ah..Çalınan çocukluğunun ,hayatının böyle olmasının sorumluları hala yaşıyorken neden sen ? .
.
Ece Ceren Gültepe vesilesiyle @akilfikiryayinlari ndan çıkan beni derinden sarsan @turgutakaslan kitabı okuduk.. #öykününöyküsü
Tüm “Öykü”kere
Dünyaya bir sebeple geldik. Belki varoluştu filozof Sartre’ım dediği gibi biz bu dünyaya fırlatıldık. Öyle değişik karakterler, mizaçlar, düşünce yapılarıyla bu dünyaya geldik ki, en çok ihtiyacımız olan şey saygı ve güvendi. Öykü’nün öyküsü bize tam da bu noktada güzel bir kendine gel mesajı veriyor. Unuttuğumuz şehirler, şairler, mevsimler, duygular, insanlık. Evet 21. yy ile en çok kaybettiğimiz insanlık. Varoluşçu filozofların da en çok vurguladığı özgürlüğü yanlış anlamışlığımız. Bireysel özgürlükten bahseden filozoflarımız aslında özgürlüğün başıboşluk olmadığını, yaptığın her türlü şeyin sorumluluğunu da aldığını hatırlatır. En büyük sorumluluklardan biri ise; dünyaya getirdiğin canın sorumluluğu.
Öykü ile birlikte insanlığın ne olması gerektiği ama ne olduğunu yüzümüze tokat gibi vuran gerçek bir öykü ile karşılaştım bu kitapta. Çocuk olmak, anne olmak, insan olmak ! Güven, saygı ve sevgi. İnsan olmak ile yüzleşmeye yüreği olan herkese okumasını tavsiye ederim. Uğraşlarımızın ne kadar boş olduğunu, hangi canların bizi beklediğini. Her meslek sahibine, mesleğini iyi yapması gerektiğini ve birçok canın hepimize ne kadar ihtiyacı olduğunu hatırlatan bir kitap. Vicdanı kurumamış herkesin canını yakacaktır, vicdanını hatırlamak isteyenleri sarsacaktır.
“Öykü”ler bize emanet. Görmek istersek.
Emeğine sağlık... 
Turgut Akaslan
