Zor olana değil kolayca kolay olana yenilmekmiş aşk.
Ardına bakmadan gidiyordu, soluklanmak için bile olsa duraklamadan. Emindi adımlarından gerisi önündeymiş gibi...
Geçmişini önüne alsa da geçmeyecek acıların gerisindeydi.
Uzaktan da uzaktı artık bana. Yarım kalan hikâyemi asla tamamlayamazdı elvedası, sağlam adımlarımın körkütük yürüyüşe dönüşeceği de açıktı. Ama gidişine yıkılmaktansa içimde kalışına sağlam durmalıydım, başaramadım.
Mağlup olduğumu bildiğim halde haykırdım ardından 'gitme.'
Arkasını dönmedi bile. Her adım attığında içimin titremesine aldırmadan gidiyordu, geçmişini eze eze.
Ayağının altıyla ezdiği anıları üzerime savurup gitti.
Çözümden yana değildi. Öyle olsaydı çözdüğü her şeyi boğazıma düğümleyip gitmezdi. Gitti!
Beni inciterek düşürdüğü gözlerine doyamadan yenildim aşka.
(Tanıtım Bülteninden)
