"... - Başarı fantezilerine (ideallere erişmek) içkin olan- fanteziler başarılamadıkları sürece güvenilirdirler; kişi ve idealinin her ikisinin de korkusu "tam bir erişme ile tüketilmektir."
Başarı başarıdan korkuyu, gerçekleştiğinde bir şeyin içinin boşalacağı hissini beraberinde getirir. Bu sanki hikayenin sonunu bilmemiz ama onu asla deneyimlemeyeceğimizden emin olmamız gerekmesi gibi bir durumdur. Mill'in mutluluğunu "dayanıklı ve uzak" bir şeyin üzerine kurması, ideallerimiz olarak adlandırdığımız bu inançların, başarı fantezilerimizin ufuk gibi hipnotize edici olma halini akla getirir. Ve burada benliğin onu organize etmesi ve bir arada tutması için güçlü bir inanca ihtiyacı olduğuna dair örtük bir fikir vardır. Ancak bizim başarı hikayelerimiz, problemlerimizin çözüldüğü ve arzularımızın karşılık bulduğu belki de kendi kendini hipnotize etmenin bir biçimidir."
-Adam Phillips, Öyle ve Böyle, Ayrıntı Yayınları, syf: 88