Birini sevdiyini söyləmək çox asandır, ancaq bunu isbat etməyə hazır olan insan çox deyil. Yəni sonu nə olursa olsun.
Hər vaxtınız xeyri dostlar. Ümid edirəm ki, həyatınızda hər şey qaydasındadır. Mən də təhsil məzuniyyətimin son həftəsində həm gəzməyə, həm də işlərimi yoluna qoymağa çalışıram. Və təbii ki, kitab oxumağı da buraxmamağa çalışıram.
Libraffın əməkdaşının tövsiyyəsilə alıb oxuduğum Vulf Dornun Oyunbaz əsərini də bitirdim. Toplumda kifayət qədər oxucu kütləsi olan və yaxın keçmişdə Bakıda qonaq olan Vulf Dornla ilk tanışlığım idi. Əsəri paylaşanda bəzi bookbloggerlər qeyd etdi ki, oxumağa yazarın ən maraqlı əsəriylə başlamısan. Kitaba bayılmasam da, sevdim. Maraqlı əsər idi. Yan adlı psixiatra bilmədiyi biri tərəfindən gül və məktublar gəlir. Adi bir sevgi etirafı düşünülsə də, iş cinayətə qədər gedib çıxır. Kitabda- "Sevgi qəribə bir şeydir, Yan. Ancaq itirmək təhlükəsi ilə üz-üzə qalanda uğrunda savaşmağa başlayırsan." -deyə bir cümlə keçir və əslində bu cümlə insanı daha genış düşünməyə vadar edir. Qısqanclığın və itirmək qorxusunun insanı gətirdiyi anormal psixoloji vəziyyətləri geniş bir dillə göstərən kitabı sizlər də oxuya bilərsiniz. Mənim isə yazardan oxuyacağım ilk və son kitab olacaq.
Hamınıza bol bol uğurlar diləyirəm.
