Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Özdeyişler
François de La RochefoucauldYüksek Puanlı Özdeyişler Yorumları ve İncelemeleri
Yüksek Puanlı Özdeyişler sözleri ve alıntılarını, yüksek puanlı Özdeyişler kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.910 üzerinden
Bir kaç yerde La Rochefoucauld'un sözlerini okudum. Beni gerçekten etkileyecek sözlerdi. Biraz araştırınca Nietzsche gibi düşünürlerinde bu yazarı okuduğunu öğrendim. Bu yazar aslında yazdıklarını bastırmak istememiş ama kendisine ait olmayan ifadelerinde ona ithaf edilmesini engellemek için kitabı bastırmış. Yazarın iki kitabı var ancak Türkiye'de sadece birine ulaşılabiliyor. Yazar en başta kendini tanıtıyor , bu kısmını komik bulabilirsiniz. "Oldukça hareketliyimdir, hatta gereğinden biraz fazla, söz söylerken bana çok işaret yaptıracak kadar." şeklinde ifadesini biraz kendimle özdeştirip yazara aşırı sempati beslediğimi itiraf edebilirim. Özdeyişler, bana Freud'u anımsattı. Davranışların içsel kökeniyle ilgili çok özdeyiş var. Kadınlara karşı biraz taraf tutulduğunu üzülerek söylüyorum ancak 1613 te doğan biri için anlaşılabilecek bir durum. Siyasal, kadınsal, ahlaksal... özdeyişlerden oluşuyor. Altını çizdiğim, bunu kesinlikle kullanmalıyım dediğim çok özdeyiş var. Altını çizdiklerimin hepsini paylaşırsam görgüsüzlük olur ama yine de dayanamayıp yazacağım.
François de La Rochefoucauld, 17.yüzyılda yaşamış bir Fransız yazar.
Eseri okuyunca 17.yüzyılda yazıldığına inanmak güç geliyor. Yazar, nokta tespitlerle ve yoğun eleştilerle bugün düşünülen çoğu duygunun, düşüncenin ölümsüzlüğünü bize gösteriyor. Özellikle insanın kendini beğenmişliği, kibri, hasedi, kendini kandırışını okuyan kişinin yüzüne vuruyor.
Mükemmeliyetçilik budalaları, bu kitabı beğenmeyecektir. Çünkü bu kitapta insanın aslında ne kadar ilkel ve zayıf oluşunun kanıtları var.
Son olarak kadınlar hakkında görüşleri maalesef dönemini yansıtıyor. Bu konuda kendini geliştirememiş olması üzücü olsa da diğer konulardaki gözlem yeteneği hayranlık duymaya yetiyor.
120 sayfalık ince bir kitap olmasına rağmen kasıtlı olarak ağır/ağır ve sindirerek okumayı tercih ettim. Bugüne kadar okuduğum bütün aforizma tarzında yazılan kitaplar içerisinde açık ara en iyisi olduğunu söyleyebilirim. Aslında hepimizin bilinç altında yaşattığı, kabul ettiği bir çok gerceğin usta bir el tarafından kaleme dökülmüş hali bi eser. Çok yalın, anlaşılır ve öğretici… Her kütüphanede bulunmalı. Kesinlikle tavsiye ederim.
Ben kitabın çok eski tarihli bir basımını okudum. Gerçekten etkilendiğimi söyleyebilirim. Soluksuz okudum. İlginç bir eser, genelde bu tarz kitapları başlayıp bitirdiğim hatta pek okuduğum da söylenemez. Fakat yazarın hayat hikâyesini kısaca okuduktan sonra neler yazdığına neler düşünüp paylastigina dair bir merak uyandırdı bende. Benim izlenimim yazar kötümser olduğu düşüncesi uyandırıyor fakat hissettirdiği gerçekçilik, yaşadığı olumsuzluklar ve içinde bulunduğu dünyaya uyumsuz yaşamının getirdiği bir nefret ürünü gibi düşündürsede başta yazıları, günümüz dünyasında da geçerliliğini koruduğunu farkedince fikriyatta ağır basıyor. Ben şahsen begendim güzel ve okunası bir yapıt. Ayrica kendi ağzından kendini tasvir edisine de hayran kaldım.
135 syf.
7/10 puan verdi
Kitap 17. Yy ortalarında yazılmış. Yazarın da dediği gibi içindeki bazı fikirlere katılmayanlar olacaktır.Benim de katılmadığım düşünceler oldu. Yazarın katılmadığım düşüncelerinin de, içinde yaşadığı toplumun değer yargılarının bir sonucu olduğunu anladım. Örneğin yapılan her iyilikte menfaati temel alan, gücü hakta değil de kuvvette bulan bir toplumda yaşayan insandan, bunların aksi bir düşünce beklemek yanlış olur. Buna rağmen Özdeyişlerde hikmetli sözlerin ağırlığı elbette daha fazla.
Batı toplumunda bu tarz eleştiriler içeren eserlerin beslendiği kaynak, insanların inançları ile yaşayışları arasındaki tezattır. Bu gerçek, batı toplumunun Hıristiyanlıktan uzaklaşmasınin da temelidir. Bir de ilahi ölçülere dayanmayip kişilerin düşüncelerine göre şekillenen toplumda elbette hatalar çok olacaktır.
Özdeyişler çoğu noktada yozlaşmış bir toplumun aynası olmuş.