Kadınların olayları başka türlü göstermek gerektiğinde yaptıkları üzere "bir arkadaş" demişti: zamanla bu "bir arkadaş" "arkadaşım"a dönüşür, "birlikte olduğum erkek" biçiminde son bulurdu. Bland bu tavra hep sinirlenmişti, şimdi geriye baktığında, bir kadının talihsiz bir erkeği kendisine ayırması anlamına gelen, kendi kuşağının ancak romanlarda, o da kuşkuyla kabul edebileceği bu tavrı sevimsiz de buluyordu.