Birlikteliklerin ve ailelerin yapıtaşı sevgi değil çoğu zaman, yalnızlık korkusu.
Insanlar tek başlarına var olamayacakları korkusuyla gülümsemeye, sarılmaya, sevişmeye, aynı masada suskunluk içinde yemek yemeye, yalanlar, yalanlar, yalanlar söylemeye devam ediyor.
Eğer yaşamın anlamı kuşkulu hale gelmişse, insanın başkalarıyla ve kendisiyle olan ilişkisi güven yaratmıyorsa, kişinin kuşkularını susturmanın araçlarından biri üne kavuşmaktır.