Sosyal hayat eleştirisi olan bu kitap sıradan bir memurun evden işe işten eve geçen monoton hayatını anlatıyor. Paltosu eskimişti ve yeni paltolar çok pahalıydı, neyse ki aylar süren çabanın ardından güzel bir palto diktirmişti. Tüm parası bitmişti fakat palto artık onundu, çok da güzel duruyordu üstünde. Bir çocuğun neşeli gülümsemesi vardı yüzünde, hayat monotonluktan sıyrılmıştı. Fakat, sosyal rejimin bu alt sınıf insanı bu paltoyu hak ediyor muydu? İşte sorulması gereken de bu. Ezilenin her zaman ezilmesi gerektiği ve zenginin ise daha çok zenginleştiği toplumdan kısa bir kesiti anlatıyor bize bu novella.
