bu kitaptan sebebini bilmediğim bir şekilde çok etkilendim.. kitabın dili oldukça düz ve sadeydi.. olayları dışarıdan 3. bir göz izliyormuşçasına yalın anlatmış, şahit olan kadar biliyoruz ve o kadar yorum yapabiliyoruz.. bu nedenle okuması kolaydı. ruh betimlemeleri ya da duygu dışavurumları yoktu buna rağmen hikayeyi çok çarpıcı buldum. belki de geçicilikten uzak, gerçek bir aşkı okudum, kadın ve erkek protagonistlerin arasında göze çarpan bir tutku, derin ruh analizleri , çarpıcı balolar olmamasına rağmen, her şeyin tüm sıradanlığında , aralarındaki çekimi okuyucuya vermeyi yazar nasıl başarmış?
bana göre kız kahraman, teğmeni diğer arkadaşlarından kıskandığı için trip attı.. yalnız adam bu durumdan başta hoşnutken sonrasında dünyası karardı.. kitap çok trajik bitti ..
üslup bana hemingwayin düz, sade ama sahne sahne her ayrıntıyı bir kamera merceği gibi okuyucuya veren etkileyici yazım biçimini hatırlattı. burada yazım tekniği için çok uğraşılmasa da hiçbir ruh tatili de olmamasına rağmen teğmenin çaresizliğini kolylıkla hissettirdi ... dingin ve sükunet içinde bir çaresizlik..
bu yazarı ilk kez okudum ve diğer kitaplarını da merak ediyorum.. belki kitabın bu kadar etkileyici olmasının nedenini diğerlerinde bulurum..
