“Bana zaman ayırdığın için minnettarım,” dedin. Ağlamaya başlayabilirdim. “Tam tersi. Kendimi mahkum ettiğim sessiz yalnızlığı bilmiyorsun, hep nasıl dua ettiğimi bilmiyorsun. Şimdi bana ölüm olmadan sıcaklık tattırdın, kan olmadan beni besledin. Geldiğine sevindim.”
Sayfa 24