Papağan ezberlediklerinden başka hiçbir şey bilmediği için daima aynı sözleri söyler. Az bilgiyle yaşamaya mahkumiyeti suç mudur; kapasitesinin sınırlı olması bir kabahat midir? Kendini öğrettirmeyen kavramlardadır asıl yanlış belki de. Papağana kanatlarını hatırlatmayı göze alabilen var mı; uçması, gitmesi gerektiğini gösteren? İşte, içimizdeki papağanı salmanın da tam sırası.
Gayliğin adı marjinallik aykırılık olmuş ne tuhaf ne tuhaf. Eskiden birine ibne dedik mi kavga çıkardı sen kime ibne diyorsun lan vururduk kırardık kabul etmezdik bunu. Şiirin konusu ibne millet buna şak şak yapıyor. Kimliksizleştirme öyle yedirilmiş ki milletimize laaa olum sen Türksün la kendine gelll laaa özüne dön yaa senin böyle bir şeyi
Kitaptaki en beğendiğim şiirlerden birisi olan ÇİN LOKANTASI şiirinden bir kesitle başlamak istiyorum bu mini incelememe:
" 'beni sevmene asla izin vermeyeceğim'
diye yazmıştın kapımdaki not defterime;
kendi kapımı çalmak zorunda kalmıştım
içerde olmadığımı bile bile."
"Marjinal Şair" olarak tanıdığımız