Para Gönderileri
Para kitaplarını, Para sözleri ve alıntılarını, Para yazarlarını, Para yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ben... Freud hakkında bir kitap okuyorum. Sen ne okuyorsun?”
“Kitap okumak fazla abartılıyor,” dedi. “Shakespeare’in kadınlarının abartıldığı gibi.”
Vron, tüm görkemiyle. Vron’un vücudunun şiirselliği, gerçek güzelliğin görüntüsünü sunar. Zevk, Vron’un felsefesidir. Haz onun dinidir. Aşk onun sanatıdır... Vron.
Acı, doğanın bize bir şeylerin yanlış gittiğini anlatma şeklidir. Biz mesajı aldıktan çok sonra bile sabırla anlatmaya devam eder acı.
Kadınlar bizden farklılar işte. En az Fransızlar kadar bizden farklılar. Mesela araba kullanırken kafalarını bir taraftan diğerine çevirirler. Genelde samimiyetle gülerler, sıcak içecekleri iki elleriyle tutarlar, ısınmak için kendilerine sarılırlar, oyunlardan, spor müsabakalarından hoşlanmazlar, ‘benim’ kelimesini bizden daha sık kullanırlar, erkeklerin ‘kendine inanmak’ dedikleri bir özelliğe sahiptirler, rüyalarındaki hatalardan dolayı erkekleri suçlarlar, komplo teorisyenliği yaparlar... Ve müşfik diktatörler gibi davransalar da sonuçta ‘onlar’ da bizim gibi dünyalı yaratıklardır, diye düşündüm. Kadınlar daha uygar. Kadın cinsi daha kibar. Evde insana cehennem azabı çektirseler de sokakta çıt çıkarmazlar. Çoğu zaman erkekleri, kendilerindeki kadınsı yanları keşfetmeye teşvik ederler.
Bütün kızlar gibi o da sıcaklık bağımlısı: Önce klimayı açıyor, sonra da sıcak olsun diye sarılarak ısınmak istiyor. Ona sarılıyorum. Soyut arzularla ve anlamadığım, anlamlandıramadığım birtakım duygularla doluyum.
Yeryüzünde birbirinden çok farklı insanlardan oluşan bir ekibiz. İki dişin ya da parmağın izi bile aynı değil. Burada istediğin her şeyi bulabilirsin. Biraz ondan, biraz bundan. Artık utanca da yer yok. Geleceğin bize getirdiği şu: herkes olduğu gibi görünmeye kararlı.
Artık hayvanlaşamıyordum. Hayvan olarak bile bitip tükenmiş haldeydim.
Yaşamın her günü, sıcaklığın ve tatlılığın dakik ilgisine ihtiyaç duyar.
Gecenin içinden çığlık atarak geçip giden o tren bendim. Herhangi bir yere seyahat etmiyordum ama kendimi son hızla zamanımın sonuna fırlattım. Hayatı umutsuz bir ritimle, paldır küldür yaşamıştım.
Şöyle bir teorim var: insanlarla, onlarla yakınlaşacağımızı zannettiğimiz zamanlarda bile fazla içli dışlı olmamak lazım. İçlerine girip gerçek yüzlerini ortaya çıkaramıyoruz. Mağaranın girişinde oturup bir kibrit yakmak ve kimse var mı diye içeriye seslenmek dışında bir şey yapamayız.