Bense, kesin kesin inanıyorum, varoluşun altındaki mutlak hiçliğe. Onun için de ne Tanrı'yla ilgiliyim, ne de öne sürülen değerlerle. Hiçbir mitosum yok benim
Kim bilir belki hiçliğin en büyük ozanı Nietzsche'dir. Heidegger'in yapısal kurgularının arasından hiçlik de görünüyor mu? Kierkegaard, buna daha yakın değil mi?