Toprak üstünde doğuyoruz ;toprak üstünde emekliyoruz ,kımıldiyor, biriktiriyor ,inşa ediyor ve en son da yıkıyoruz .Yikiliyoruz .
Toprağın üstünde ya da toprağın altında ölüyoruz, Zonguldak'ta olduğu gibi .
Basımı çevirerek ,boş gözlerle dipsiz bir karanlığa bakıyorum .Ne bir açıklama ne bir saldırılara karşı çıkış !
Hiç ,yalnız hiç! Belli bir yaşamın sonunda varılan hep aynı nokta :koca bir hiç!