Paris'ten Çiçeklerle

Mutluluktan çığlık atasım var!Daha çıkalı ne kadar olduki resmen taze taze.Sarah Türkiye'ye kadar geldi ama ben bir fotoraf bile çektiremedim fakat elime geçen imzalı kitabı ile çok mutlu oldum hatta öyle ki daha okumadan sizinle paylaşmak istedim.

Yani cümleye nasıl giriş yapılır bilemiyorum. Tüm serilerini okudm ve yine muazzam bir tat. Ahh Sarah Jio nasıl basarıyorsun okuyucuyu ters koşe yapmayı. Soluk soluğa bir kitap. Bazen elimi kalbime götürüp "ahh hayir lütfen ona bisey olmasin" dedim, bazende gozlerimi sımsıkı kapatıp "kahrolası Nazi düsüncesi" dedim. Paris... her zaman sevdigim ve kış günü yağan kar'ını elimde bir kahve ile minnetle seyrettigim şehir. Güzeldi, adından bile etkilenip alınacak bir kitap.. teşekkurler Sarah Jio beni bir kez daha efsunladın!..

Hem Celine oldum, hem Caroline. Caroline ile evlat acısı çektim. Celine ile savaşın zorluklarını ve dehşeti yaşadım. Sarah Jio yine mükemmel bir kurgu ile karşımızda. Sarah Jio'nun kitapları kalbinizi yaralarken bir yandan da size mükemmel hayat dersleri veriyor. Kitabın sonunda bir yanda hüzün diğer yanda mutlu son yine beraberdi.

Etkileyici dramatik bir hikaye. Yine ikinci dünya savaşı yine naziler yine Yahudilerin çektiği acılar da... Şu an dünya Yahudilerin elinde ve bizler onlar yüzünden bu durumdayız. Hikaye güzel gerçeklik o kadar da değil. Yahudilerin çektiği sıkıntıları içeren kitap okumaktan biraz bıktım sanırım. Her ne kadar yazar güzel yazmış olsa da.. Bu konu da kaç tane kitap okuduğumu hatırlamıyorum..

Yine bir solukta okunan sarah eseri bir mart meneksesi bir yagmur sonrasi kadar olmasada sarsici bir hikaye okuduklarimi ozumsemem biraz zaman alicak her romanda yaptigi gibi baska bir boyuta tasidi yine

Kitabın konusu 2. Dünya savaşı Nazi Almanyasi ve Yahudiler.
Bu tarz konuya sahip baya kitap okuduğum için çok sevdim diyemem çünkü sıkıldım artık.
Yine de sarah yazdığı için okumazsam olmazdi <3
Özlem video hikayemde :)
Sarah jio'dan gelen video

Yıl1940 ve Paris işgal altında. Hitlerin askerlerinin korku saldığı, yüzlerce aileyi yakıp yıktığı acı dolu, yürek sıkıştıran okurken yer yer nefesinizi tutacağınız bir kitap...
Sarah jio, diğer kitaplarında olduğu gibi bu kitabında da geçmiş zaman ve günümüz tarihini şöyle bir havalandırıp, sonra nazikçe birleştirip yerli yerine koymuş. Beni tek rahatsız eden çevirinin zayıflığıydı. Bu nedenle belkide ilk onluklu sayfalarda hikayenin içine derinlemesine dalamadım. Ortalarında da yine anlatımda (çeviriden ötürü) yaşanan boşluklar can sıkıcıydı. Peki bu durum Sarah'ın tadını bozmuş mu? Tabi ki hayır.
Yalnız onca kitaptan sonra bir tık daha özenilse ortaya mükemmel bir eser çıkabilirmiş...

#kitapyorumu
#sarahjio
#paristençiçeklerle

İyilik kalbe yerleşmiş bir tohumdur. Ve bu tohumun filizlerini insanların gözlerinde görebiliriz. Kimi soğuk bir duvar örsede gözlerine bize uzanan dalların varlığını hissederiz. Kimileri dallarım var çiçekler açtım dese de karanlık görürüz orada saf kötülük...

Sanırım tesadüf eseri de olsa gene bir ikinci dünya savaşı ve gene bir nazi almanyası hikayesinin derinliklerine çekilmiş buldum kendimi.

Sarah jio’nun yeni kitabı da eski kitaplarıyla aynı orantıda nefes kesici ve sürükleyici kah 1940 yıllarına gidip ağladım, kah 2009 yılına gidip ağladım sonsuz bir zaman diliminde kayboldum adeta.

Farklı zaman dilimlerinde farklı acılar cekmiş iki kadının yıllar sonra yollarının kesişmesinin hikayesi. Biri bir Alman subaya esirken diğeri hafızasına esir. Kitap genel anlamda çok güzel ve akıcıydı. Ama ne tam ağlattı beni nede mutlu etti bir şeyler eksikti sanki.
Keyifli huzur dolu günler mutlu okumalar

ALINTI;

Nilüfer çiçekleri yürek parçalayıcı yolculuklardan geçer. Tohumları toprakla, artıklarla ve birbirine giren köklerle kaplı bulanık bataklık suyunda filizlenir. Nilüferlerin çiçek açması için bu korkunç karanlıkta yolunu bulması gerekir. Balık ve böcekler tarafından yenmekten kaçınmalı, sürekli yoluna devam etmeli, eğer ortaya çıkacak gücü olursa, suyun üstünde bir yerde güneş ışığının olduğunu içten içe bilmeli ya da en azından bunu umut etmesi gerekir. Böyle yaptığında da, bu yolculuktan zarar görmeden çıkar ve zafer kazanmış bir şekilde çiçek açar.

Hitler zulmünün ulaştığı Fransa'da geçen harika kurgulu bir roman. Günümüz-geçmiş tarzında bu romanın kurgusuyla beni yine kendine hayran bırakmayı başardı Sarah Jio. Kitaba adapte olmam biraz uzun sürdü onun eleştirisini birazdan yapacağım. Adapte olduktan sonra kitabı elimden bırakmak istemedim. Zaten İkinci Dünya Savaşı ilgimi çeken bir dönemdir. 
Kurgu açısından her daim Sarah Jio'yu beğenmişimdir. Yine öyle oldu ancak büyük eleştirilerim de olacak şöyle:

İlk başlarda, yaklaşık 100 sayfa kadar beklediğim, okumayı istediğim Sarah Jio değildi. Basit cümleler ve basit olay örgüsü beni son derece hayal kırıklığına uğratmıştı. Örneğin; 'Eve gittim. Kahvaltı yaptım, duş aldım. Sonra dışarı çıktım' gibi cümleler o kadar fazlaydı ki çığlık atacaktım. Kısa kısa ve hiçbir şey ifade etmeyen boş cümleler okumayı beklemiyordum. Biraz içtenlik, biraz yüreğe dokunuş, ne bileyim birazcık sıradışılık bekliyordum.
Özellikle kitap okurken gıcık olduğum bir olay vardır ki o da bu kitapta oldukça yaygındı: 'dedi, dedim'ler. Her diyalog sonunda dedi, dedim görmeye dayanamıyorum!!! Kitabı zayıflatıyor, bir esprisi kalmıyor.

Bir de mantık hatası farkettim ki sormayın! Hikayemde de paylaşmıştım: " Hafızasını kaybeden bir kadın karakter var. Her zaman gittiği kafeye gidiyor ve kahve istiyor. Garson kız ise ona 'ama siz kahve içmezdiniz' diyor. Böyle bir diyalog geçtikten iki sayfa sonra kafenin şefi kadına 'her gün aynı şeyi sipariş ederdiniz, poşe yumurta ve espresso' diyor."
Hem kahve içmeyip hem her gün espresso istemesi...
268. Sayfada ise günümüzdeki karakter Caroline'nın kızının adı Alma iken, 1943 senesindeki Celine'nin kızı Cosi'nin adı yazılmış. Alma ve Cosi, geçmiş ve günümüz karıştırılmış. Yazar mı çevirmen hatası mı bilmiyorum ama böyle hatalar beni soğutuyor...

Son olarak kitapta Jessica diye birinden bahsedildi ve Caroline'a birileri Victor'un güvenilmez olduğunu söyledi. Ancak bir daha ne Jessica anıldı ne de Victor neden güvenilmezmiş onu öğrenebildik. Sanırım kitabın yarısında kurgu değişmiş...
Baştan aşağı acemice bir kitap. Tek beğendiğim şey kurgusu.
Sarah Jio'nun bir Yeşil Deniz Kabuğu kitabında bir de bu kitabında hayal kırıklığına uğradım. Hem de aynı nedenlerden ötürü.
Yüreğinden kopan cümleleri okumak isterdim, yazmış olmak için yazdıklarını değil...

Deli gibi yeni kitap bekleyip Sarah'yı yere göğe sığdıramayan okurlara yakışmadı bu kitap. Biraz özen, biraz da eski Sarah tadı gerek...

Kitap iki ayrı zaman dilimini anlatıyor. Bir yanda 1940’lı yılların Alman işgali altındaki Parisi diğer yanda 2017 sevmeyi, affetmeyi ama her şeyden önce kendini affetmenin önemini anlatılıyor.
Kitaptaki her karakterin bir hikayesi vardı: Celine, Cosi, Caroline, Victor, Nico ve daha niceleri..
Ama en çok da yazar son bölümde iki farklı zamanı birbirine bağlarken çok etkilendim. Kitaptaki tasvirleri çok sevdim gözümde birebir canlandı.
Hangi birini anlatsam az kalır o yüzden tüm duyguları hissetmek istiyorsanız bence okuyun derim.

Sarah jionun siradaki harikasi. Diger kitaplardan farki o ki olaylar yine seattle da deil, parisde gerceklesior. Savas doneminde yasananve hafizasini kaybetmks bir kadini anlatior

O ne kadar güzel bir romandıı. Sarah jio yazmış yazacağını yine ve harika bir olay cıkartmış ortaya. Okurken cok heyecanlandım. İki ayrı kadının hikayesi var romanda ve sürekli sizi okumaya teşvik ediyor elinizden bırakamıyorsunuz kitabı. Sarah jio okumak hiç bir zaman pişmanlık değildir.