Tam o vakitti işte, son renk zerresinin terk ettiği sular kendi gizli hayatında şıpırdayarak aşağımızda uzanıyor, tepemizde gece seması, gerçekte veya hayalimizde, mavinin en derin, en koyu tonlarını yansıtıyordu. Burada, sanırım cennette oturuyorduk, sırtımızı çimenlik kıyı seddine yaslamış, konyağımızın ve taze kesilmiş limon kokusunun tadını çıkarıyorduk.
Sayfa 489 - Ayrıntı Yayınları, Çvr: Handan SaraçKitabı okudu