PASCUAL DUARTE VE AİLESİ
Camılo José Cela
135 Syf.
Merhaba kitap severler,
Size çarpıcı bir kitapla geldim.
Pascual Duarte ve ailesi 1989 Nobel edebiyat ödülü sahibi Camillo Jose Cela’nın ilk romanıdır. Yayınlandığı 1942 yılında, iç savaş ve ardından gelen Franco döneminde, ulusal katoliklik öğretisi, İspanyol yazınının dış etkilere kapatılması ve ağır sansür politikaları nedeniyle çöküntü içindeki İspanyol edebiyatına yeni bir soluk getirmiştir. Kitap İspanyol aile sistemini kötü ve acımasız gösterdiği için 2. baskısı Arjantin 'de yapılmıştır.
1916 doğumlu Cela, toplumsal ve varoluşçu yaklaşımların yanı sıra, bireyin psikolojik sorunlarına da yer vermiştir.
Kahramanımız Pascual kendi cehenneminden bir türlü kurtulamamış yazar bu cehennemin taaa dibine bizi sürüklemiştir.
Buyurunuz bir alıntı.
"Anam oldukça uzun boyluydu, ama babam gibi etli butlu değil, sıskaydı, çelimsizdi. Sarı benzi ve çökük yanaklarıyla veremli ya da verem olmak üzereymiş izlenimini veren, sinirli, kaba, hırçın ve ağzı bozuk bir kadındı; hiç yoktan en kaba küfürleri sıralar dururdu. […] yıkandığını yalnız bir kez görmüştüm; ona sarhoş karı diyen babama sudan korkmadığını kanıtlamak için yapmıştı bunu. […] Dudak köşelerini tutmuş kır bıyıkları, tepesinde ufak bir topuz yaptığı, tarak yüzü görmemiş, çalı gibi saçları vardı. Ağzının çevresinde, saçma yaralarını andıran […] pembe benekler göze çarpıyordu; yaz gelince arada bir canlanır, renkleri koyulaşır ve toplu iğne başı büyüklüğünde, irin dolu kabarcıklara dönüşürlerdi."
Kitabı çok beğendim. Okuyunuz efendim