Bir erkeğin çözülüşü.
Adım adım, önceden haber de vererek üstelik.
Gözlerini açtığı aileden gelen mirasla.
İlgisiz, kopuk, temelsiz bir aile. Her birey temiz doğuyor doğmasına ama bazıları çok çabuk kirleniyor. Çamura bulanıp debeleniyor, elinden tutanı bırakın, battıkça itiyor insanlar onları. Bundan keyif alıyorlar.
‘Kötüydü’ demenin dayanılmaz hafifliği ile.
Ancak o bataklıktaki kişinin elleri, boğazlıyor sizi.
Ölümünüz olmasa bile düşüşünüz onların dudakları arasından oluyor.
.
Kan izlerinin peşinde’yi okurken de bu yalıtılmışlık hissini duyumsamış ve etkisine girmiştim.
Seçimlerimiz, başımıza gelenler, muhtemel gelecek olaylar aslında sıkı ancak görünmez bağlarla iç içe.
.
Camilo Jose Cela, bireysel hiddetin sınırlarını sorguluyor; 11 aylıkken ölen bebeğine yas tutan ama bir yandan incir çekirdeğini doldurmayacak bir olay için adam bıçaklayan Pascual Duarte ile.
.
Başlangıçta, yazarın Türkçe basımına önsözü,eseri üzerinde yaptığı temizlik notları ve sonda eserin el yazmasının fotoğraflarının yer alması ise dikkat çeken detaylardı.
Çevirisi Prof. Dr Arif Alev Güçlü’ye (ki yazarın Güçlü’den Dostum olarak bahsetmesi de eklenmeli) kapak tasarımı ise Hakan Güngör’e ait.
