Yalnızlık zehir gibi acı, hiç yaralanmamış gibi koşmak ve nefes almak daha zor, biliyorum. huzurdan uzak bir şehirde her sabah adı sanı konmamış acıların ağırlığıyla uyandıkça masumiyetimi daha fazla kaybediyorum. Kalbim merhamete kapanıyor. Sıkı sıkıya tut istiyorum dudaklarımı, dudaklarımdan bir şiirden daha uzun bir ayrılık dökülmesin. Avuçlarını bana teslim et, buram buram ayrılık kokuyor, aldırış etme. Yalnızlığını da ver bana. Paslı kalpler de sevebilir, hala inanıyorum.