Ben yıllarca bedenimde aynı yöne bakıp farklı şeyler gören iki insanı taşıdım, iki insanın isteklerini aynı anda yerine getirmeye çalıştım. İşin kötüsü, ne tümüyle biri ne de öteki olabildim. İkisi arasında bocalayıp durdum...
Ben sabık ozan, Ben uğursuz aşık, Ben kralın baş yarakçısı ve celladı, ben yediği ekmeğe, içtiği suya, soluduğu havaya, üzerinde yaşadığı toprağa ihanet eden yazman patasana...
Ama bu tabletleri insanlar okusun istiyorum.
Belki akıllanır, ömürlerini bir düğüne dönüştürerek mutluluk içinde yaşarlar.
Belki gelecek kuşaklara acıyı değil sevinci, gözyaşını değil gülümsemeyi, kini değil sevgiyi, ölümü değil, yaşamı kalıt bırakırlar. Belki...