Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
Pembe İncili Kaftan
Ömer SeyfettinPembe İncili Kaftan Yorumları ve İncelemeleri
Pembe İncili Kaftan yorumları ve incelemelerini, Pembe İncili Kaftan kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Pembe İncili Kaftan puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ömer Seyfettin’in önemli hikayelerinden biridir. Pembe İncili Kaftan aslında devleti için karşılık beklemeden yapılacak bir olayı anlatıyor.
İran Şah’ının huzuruna çıkacak mert , yiğit bir devlet elçisi aranmaktadır. Şah’ın hakaretlerine canı pahasına karşı koyabilecek cesur bir vatansever aranmaktadır. Vezirlerden biri eski bir dostunun oğlunu önerir ; adı ise Muhsin Çelebi’dir. Muhsin Çelebi , Sadrazam’ın huzuruna çağrılır , kabul edilir. Muhsin Çelebi Sadrazam’ın huzuruna gelince diğerleri gibi el etek öpmez , dimdik durur. Bu tavrı Sadrazam’ın hoşuna gider. Kendi ülke Sadrazam’ının karşısında bile eğilmeyen , Şah’ın karşısında hiç eğilmez. Çünkü Allah’tan başka kimseye boğun eğmez ve korkmaz. Bu anlayış Sadrazam’ın aradığı ahlak anlayışıdır.
Muhsin Çelebi , devletten bir kuruş bile karşılık istemez ve elçilik görevini seve seve kabul eder. Devletin itibarı uğruna varını yoğunu satarak herkesin rüyalarını süsleyen Pembe İncili Kaftan’ı alır. Şah’ın huzuruna kaftanını giyer ve gider. Şah’ın sarayında Muhsin Çelebi’ye oturulacak yer gösterilmez. Muhsin Çelebi bun hakaret üzerine ; her şeyini satıp aldığı o pahalı Pembe İncili Kaftan’ı yere serer ve üzerine oturur. Şah’ın sarayında kaftanı bırakarak kapıyı çarpıp gider. Askerler arkasından kaftanı götürür ve kabul etmez. Yere serilen şeyi bir daha omuzlara almaz. Bu davranışı ile devletini düşman karşısında yüceltmiştir.
Ömer Seyfettin, yine nefis bir anlatımla karşımızda... Ana kahramanımız Muhsin Çelebi üzerinden mertliği, dürüstlüğü, vatan sevgisini, fedakarlığı sorguluyoruz. Dönemin yönetiminde, Şah İsmail'e gönderilmek üzere cesur ve devletin şerefini ön planda tutacak bir ulak aranmaktadır. Gözükara Muhsin, bu işe talip olur. Ancak tek bir şartı vardır, zengin biri de olduğundan tüm masrafları kendisi karşılayacaktır. Her şeyini ipotek ederek pembe incili bir kaftan satın alır. İran'da kötü bir saray tutumuyla karşılaşır buna rağmen devletinin onurunu korur. Kaftanı sarayda bırakmak zorunda kalır, yurda döndüğünde ise tüm malvarlığını kaybetmiş bir şekilde bulur kendini... Oldukça sürükleyici bir eserdi.
Anlatımını yine çok beğenerek bu toplu hikayeleri okudum. Ömer Seyfettin Şark ve Garp arasında gidip gelen bir yazar izlenimi veriyor. Bana göre onu ne milliyetçiler, ne sağ görüşlüler ne de sol görüşlüler tam olarak destekler. Bir hikayesi tam anlamıyla gaza getirip düşmana saldırtacak kadar milliyetçilik içerirken, diğer hikayesinde verdiği batılı örneklerle ters köşe yapabiliyor. Bir hikayesinde dini ön plana çıkartırken, bir sonraki hikayede öncelik din değil Türklüktür diyebiliyor. Benim beğenmediğim, hikayelerde itici gelen kısım bazı hikayelerinin nefret barındırması. Bu kitaptaki Piç bölümündeki olduğu gibi. Nefret bir nebze zayıflık ve kaybedilmişliği kabullenememe göstergesi ve hikayelerde çok rahatsız edici oluyor. Ama dönemin koşulları ve karmaşası göz önüne alındığında belki de milliyetçi duygularla bu nefret önemsenmeyebilir.
Kim bilir, çocuk kitabı olduğunu!
Ruhumuzun o masum tarafını beslemeyi unutuyoruz çoğu zaman.. Teknolojinin içerisine sıkışıp kalmışken bu çağda eline kitabı alıp okuyan bireyleri görmek iyice zorlaştı. Gelecek nesillere kitap okumanın insana verdiği hazzı öğretebilmek için arada da olsa bu tarz kitapları okuyup onlarıda kervanı a katmaya çalışıyorum. Model alarak öğrenmeyi desteklemek için müthiş bir taktik
Gelelim kitabımıza kıssadan hisselerle değerleri yalın bir dille anlatan Ömer Seyfettin okunmalı, okutulmalı...
·
Puan vermedi
Kimseye boyun eğmeyen, mert, cesur, gözükara, çok okuyan, bilgili, korkusuz bir yiğitdi Muhsin Çelebi.
Evet zengindi, ama pembe incili kaftanı alacak kadar değil, buna rağmen vazifesinden caymadı, Vatanı uğruna borç batağına girmeye de rağzıydı. Çünkü kula kul olmazdı.
Vatanı zor durumda kalmasın diye kendini zor durumda bırakmayı tercih etti. O zenginlik içinde çocuklarını paşalar gibi yetiştirebilirdi ama Vatanı onun için öncelikliydi. Çocuklarımın geleceği için o mal mülk bana lazım demedi, Vatanın geleceği aynı zamanda çocuklarının da geleceğiydi, unutmadı çünkü fedakârdı.
Herkesin gözünün önünde fiyatı devamlı artış gösteren şan şöhreti bütün dünyayı sarmış pembe incili kaftanı aldı ve ne yaptığını kimseye anlatmadı, övünmek istemedi çünkü alaçakgönüllüydü.
Vatan sevgisini en güzel yansıtan karakterlerden biriydi bence.
Her şeyden korkarak bir şey elde edilmez, ben yapamam diyerek bıçak sırtından kaçılmaz, herkes bir Muhsin Çelebi olamaz.
Öğrencilik çağlarımda okuduğum ve şimdi ise tüm öğrencilerime okuttuğum Ömer Seyfettin klasiği.
Genç nesillere Türk kahramanlığını ve tarihte Türk'ün duruşunu anlatmak için çoğu vasıfsız öğretmenin yaptığı gibi sık sık ve saatler boyunca gereksiz nutuk atabilirsiniz yada bu kitabı okumalarını tavsiye edebilirsiniz. :)
Kurgusal zamanın Osmanlı İmparatorluğunda 2. Bayezid Dönemini hatta o dönem içerisinde gerçekleşen Şah İsmail'in İran'ı ve Tebriz'i işgal ettiği dönemleri yansıttığı görülmektedir. Ana mekan tasviri olarak Osmanlı Sarayı ve Şah İsmail'in de içerisinde bulunduğu saray öngörülmüştür. Metinde döneme ait bir çok zihniyete rastlanılmıştır. Her şeyi bilen bir anlatıcı tarafından yazılan bu eser ; ''Bir Türk sadece Allah'a boyun eğer ve insanlar ya da zorluklar karşısında boyun eğmez'' neticeli düşünce ile varlığını sürdürmüştür. Maupassant tarzı olan bu klasik öykü gerçek bir Türk'ün nasıl olması gerektiğini bizlere anlatmıştır. Olayın asıl kahramanı Muhsin Çelebi buna güzel bir örnek teşkil etmiştir. Kapalı bir metin tekniği ile yazılan bu eser akıcı ve öğretici bir niteliğe de sahiptir. Herkese iyi okumalar dilerim. :)
Osmanlı devletinin başında bu dönemde Şah İsmail adında bir bela vardır. Vezirler bu deli adama elçi göndermek için toplanmışlardır. Gönderilecek elçi cesur, ölümden korkmayan, devletin şanına yakışacak bir kişi olmalıdır. Sarayda, divanda böyle bir kişi yoktur. Vezirlerden biri Muhsin Çelebi’nin adını ortaya atar. Bunun üzerine sadrazam Muhsin
Ömer Seyfettin, 28 Şubat 1884 tarihinde Balıkesir'in Gönen ilçesinde doğdu. Öğrenimine Gönen'de başladı. Ayancık'ta ve annesiyle birlikte geldiği İstanbul'da Aksaray'daki Mekteb-i Osmaniye'ye devam etti. Eyüp'teki Baytar Rüşdiyesi'ni bitirdi. Asker çocuğu olduğu için Kuleli Askeri İdadisi'ne yazıldı (1893). Bir müddet sonra da Edirne Askeri İdadisi'ne nakl olarak öğrenimini burada tamamladı. Daha sonra İstanbul'da Mekteb-i Harbiye'ye geldi. Piyâde mülâzımı sânisi rütbesiyle buradan mezun oldu. İzmir'de teğmenlik (1903-1910), sonra üsteğmen olarak Rumeli'de görev yaptı (1908-1910). Askerlikten ayrılıp Selanik'e gelerek, Genç Kalemler dergisinde yazmaya başladı. Balkan Savaşı'nda tekrar subay olarak orduya döndü. Yunanlıların elinde bir yıl kadar esir kaldı. Esareti sırasında da öykü yazmaya devam ederek bunları Halka Doğru, Türk Yurdu ve Zakâ dergilerinde yayınladı. İstanbul'a dönünce ordudan ikinci kez ayrıldı. Ölümüne kadar Kabataş Lisesi'nde edebiyat öğretmenliği yaptı. 6 Mart 1920 tarihinde İstanbul'da öldü.
Eminim ki hepinize ilkokulda yahut lisede okutulan bir kitaptır Pembe İncili Kaftan. Bana okumak daha yeni nasip oldu diyelim.
Aslında ben hikaye okumayı sevmem. Bana çok çabuk bitiyormuş, güzel bir macerayı doyasıya yaşayamıyormuş gibi gelir. Ancak bu kez öyle olmadı. Milli Edebiyat akımının kurucularından biri olan Ömer Seyfettin kalemi ustalıkla tutan bir olay hikayesi yazarı. Kendisi hakkında pek bir fikrim yok. Zira yazdıkları bana sadece büyük bir ikilem içinde olduğunu hissettirdi o kadar. Ömer Seyfettin 1884 yılında doğmuş ve 1920’deki vefatına kadar yazmayı bırakmamış. Yani bir Osmanlı vatandaşı olarak doğmuş ve ölmüş. Ancak yazdıklarından anladığım kadarıyla Milli Mücadele dönemindeki bütün o geçiş sancılarını iliklerine kadar yaşamış sanırım.
Gelelim hikayelerimize… Pembe İncili Kaftan; kudretli bir devlet nasıl olur bize onu anlatmaya çalışmış. Bahar Kelebekleri; aslı elinden alınmış bir kadının yaşayıp yaşayabileceği bütün gelgitleri ve tereddütleri apaçık bir gökyüzü gibi önümüze seriyor. Diyet; kimseye baş eğmemeyi, Bomba; bir cinayet ile yarıda kesilen bir aşkı ve Balkan Coğrafyasında yaşanan vahşeti hatırlatıyor bize. Başını Vermeyen Şehit; delilik ile velilik arasındaki ince çizgiye naif bir hatırlatma yaparken Falaka; dudaklarımızda kararsız bir tebessüm ama kalbimizde kesin bir hüzün ile kitabı sonlandırıyor.
