Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Peri Bacaları Yorumları ve İncelemeleri
Peri Bacaları yorumları ve incelemelerini, Peri Bacaları kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Peri Bacaları puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Yaşar Kemal ve şiirsel gerçekçiliği
Öyle bir dil kullanıyor ki, Yaşar Kemal, iğrenç bir anı ya da, kötü bir karakteri bile şiir gibi okuyorsunuz. Onu her okuyuşumda hayret ediyorum. Üzülüyorum, öfkeleniyorum, hayıflanıyorum, en çok hak veriyorum. Hiçbir şeyin değişmemiş olmasına, zalimliğin bitmeyip sadece şekil değiştirmiş olduğunu anlıyorum. İşte bu kitapta, onun lirikal dilinden enfes bir tablo daha görüyoruz.
Anadolu insanının zorluklarla nasıl mücadele edemediğini öyle güzel anlatıyor ki, sanki kitabın içine girip, mücadele etmek istiyorsunuz. Nereye, kime ve niçin taşlama yaptığını çok güzel anlıyorsunuz. Bizim öz be öz sorunlarımızı kucaklıyor satırlarında. Yazarken ağladığına yemin edebilirim ama ispatlayamam :).
Yaşar Kemal diyor ki: eğer ki okuyan biriyseniz gerçekleri okuyun, toplumun içinde kalın, toprağınızın acılarını, "intiharlarını" Anlayın.
Eğer ki yazan biriyseniz, öyle uzaktaki romantik akşamları değil, doğduğunuz coğrafyanın, gerçeklerini ve trajedilerini aktarın insanlara.
.
Anadolu'dan göçü, işsizliği, insanların çaresizliğini, nokta atışı sorularla nedenseleştirmiş bu kitapta. Toplumun nasıl da birbirlerine yabancılaştığını yazmış.
.
İyi ki Yaşar Kemal. Saygıyla...
Yaşar Kemal ile yine bir Anadolu yolculuğu... Önce bizi Çukurova'nın sarı sıcağına, ardından Peygamberler şehri Urfa'nın ceylanları ile ünlü Ceylanpınar'ına ve Harran ovasına. Sonra bozkırın tozuna tozağına rağmen, insanı büyüleyen, şarabı ile mest eden, perilere mekan olan iki güzel ilçesinde buluyorsunuz kendinizi. Ürgüp ve Göreme. Denizsiz olur mu bu Anadolu seyri? Bodrum'un tuz kokan sokakları... Denizin sıcak kumlarına değil bu yolculuk, derinine, dibine. Dalgıçlar, süngerciler... Deniz emekçileri, ekmeğini denizden çıkaranlar... Denize sevdalı yaşamlar. Deniz demişken bir tarafı Süphan'ın karlı dorukları, bir tarafı Urartulardan kalma kalesi ile Van'a, Van denizine uzanıp gider yolculuğumuz. Sonra İstanbul... Taşı ile, toprağı ile altın İstanbul... Sabahçı kahveleri, Anadolu'nun köylerinden gelmiş mecbur insanlar, mecbur yaşamlar... Kiminin toprağı yok köyünde boğaz tokluğuna varmış bu koca şehre, kimini traktör alan ağa kovmuş. Bu güzelim coğrafyada mecbur insanla başbaşa bırakıyor bizi Yaşar Kemal.
Yaşar Kemal bu kitapta şehirlerle insanları anlatıyor, şehirlerin güzel yerlerine ve efsanelerine değiniyor. Gezip görürken bir yandan da yurdun fukarasına da ses oluyor. Kitap sıcak, samimi bir sohbet havasında ilerliyor. Bu yüzden okuması kolay ve zevkliydi. Yazıldığı dönemin insanlarına, şehirlerin portrelerine şahit olmak da bir o kadar keyifliydi. Okurken her şey gözümün önünde canlandı, tüm o şehirler ve insanlara şahit oldum sanki.
Çukurova Yana Yana yazısında önceden bataklık, çukur olan ama bereketli topraklara sahip Çukurova'nın daha sonra çukurlarının kuruyup toprağın işçi değil de traktörlerle sürülmesinden dolayı işsiz kalan insanların sıkıntılarından dem vuruyor.
Dünyanın En Büyük Çiftliğinde Yedi Gün yazısında Urfa'dan söz açıyor. Urfa'nın Ceylanpınarı çiftliğinde geçirdiği yedi günü anlatıyor. Orada işçilerle birlikte traktör sürüyor, onlar gibi yiyip onlar gibi uyuyor.
Peri Bacaları yazısında Kayseri ve Nevşehir arasındaki gezilerini anlatıyor. Bu iki şehir arasında dolaşırken efsaneler, periler arıyor.
Süngerciler beni en çok etkileyen yazı oldu. Bu metinde Bodrum'da süngercilik yapan insanları anlatıyor. Onların denizle olan ilişkilerini, denizin onlardan alıp verdiği her şeyi bütün gerçekliğiyle yazmış Yaşar Kemal.
Geriye kalan yazılarda şehir kahvehanelerinde şahit olduklarını yazıyor, orada gördüğü insanları, köyden şehre inmiş insanların hayatlarının pek de iç açıcı olmayan durumlarını okurlara aktarıyor.
Kitap, Ağrı ve Antep’e atanan iki öğretmenin hikayesini anlatarak son buluyor.
Aslında fazla söze gerek yok. Anlatım, betimleme sizi alıyor o zamana o mekana götürüp bırakıyor. O insanlarla siz sohbet ediyorsunuz sanki. Anadolu'ya bakış açınız tamamen değişiyor.
Yaşar Kemal her kitabında farkını ortaya koyuyor.Anadoluyu karış karış gezmiş herkesin derdini dinlemiş bunları yazı dizisi olarak gazeteye sunmuş.Kimsenin farkında bile olmadı dertler,kederler...Köylerle ve köylülerle muhabbeti o kadar içten ve samimi ki.Her kitabı insana çok farklı değerler katıyor.Kitabın sonundaki Subay Öğretmen kısımdaki hikayeler insana ders verir nitelikte.Hem eğlenceli hem de hüzün dolu.Mutlaka okunması gereken bir serinin 3.kitabıydı.Diğerini okumak için sabırsızlanıyor insan.
1955 - 1961 yılları
4 lü serinin en güzel kitaplarından. (Belki de en iyisi. 4 ü okumadığım için böyle söyledim) Süngerciler ve son bölümü oluşturan öğretmenler bölümünü çok sevdim.
Yaşar Kemal; içinde birçok duyguyu içeren ve okuyucusuna kolaylıkla ulaşan eserler yazmış. Karşınızda duran o eserlerden birisi.
Yoksulluğa atıflarda bulunması ve "yoksulluğu nasıl ortadan kaldırırız" şeklinde sorusuyla biz okuyucuları da bu işe ortak ediyor. Yaşar Kemal okuyup da kenara çekilmek olmaz kardaş.
Okuyunuz, paylaşınız ve yatanın yürüyene borcu olduğunu unutmayınız.
#olay
#susamam
