Perî-şan Güzeller İskender Pala
Perî-şan Güzeller, bir görünüp bir kayboluveren peri kızlarının izinde eski bir masalı yeniden yaşamak üzere derlendiler ve şimdi, bir medeniyetin kaybolduğu yerde size bütün olup biteni yavaş yavaş anlatacaklar. Bu kitabı okurken her bir dizeden ayrı bir hatıranın tüllendiğini göreceksiniz çünkü.
(Tanıtım Bülteninden)
-
Baskı Tarihi:Mart 2004
-
Sayfa Sayısı:148
-
ISBN:9789758950034
-
Yayınevi:Kapı Yayınları
-
Kitabın Türü:
Güzeli, güzelliği, Divan Edebiyatı'ndaki güzellik kavramını anlatıyor; anlatıyor ama nasıl anlatıyor. Mükemmel desem az kalır. Gerçekten güzel bir kitap. Divan Edebiyatını mutlaka tanımalıyız, bilmeliyiz. Aşkı sadece dizilerden ya da popüler kitaplardan değil biraz da atalarımızdan öğrenmeliyiz. Aşkın bedenle değil, kalple yaşadığını, var olduğunu bilmek lazım.Atalarımız aşkı nasıl tasvir etmişler bakmak ve anlamak lazım. Bugünün aşklarına bakıp 'aşk diye bir şey yoktur' demek hem aşka hem de aşkın hakkıyla yaşandığı dönemlerdeki aşıklara karşı büyük bir ayıptır. Sayfaların birinde bir aşk hikayesi var ki, Hz. Yusuf ile ilgili, aşk ne imiş bakıp bari ondan öğrenilsin. Alıntı olarak da paylaşacağım o bölümü. Bu kitap mutlaka okunmalı listesinde yer almalı diye düşünüyorum. İskender Pala klasiği...
Kitaptan 7 Alıntı
Acı ne kadar çoksa, aşk o kadardır.
Perî-şan Güzeller, İskender Pala (Sayfa 42 - Kapı Yayınları - 6. Baskı)
Hz. Yusuf, 17 yaşlarında iken Mısır’a getirilip teraziye konulmuş ve ağırlığınca ne verilecek diye pazarlığa girişilmiş. Açık arttırma. Herkes bir şeyler getirmiş; kimisi çuvallarıyla misklerini, kimisi kumaşlarını, kimisi mücevherlerini getirmiş. Ağırlığınca altın koymuşlar. Sandık sandık malzeme getirmişler. O arada bir tanesi gelmiş, ‘Ben Yusuf’u satın almak istiyorum.’ demiş. ‘Neyin var ona verecek? Herkes sandık sandık mücevherler yığıyor. Yusuf’u satın almak için sen hangi mal mülk ile geldin?’ diye sormuşlar. ‘Benim şu urganım var demiş.’ demiş. ‘Haydi oradan, urgan ile Yusuf satın alınır mı?’ demişler. ‘Ama urganımdan başka bir şeyim yok.’ demiş. Başkaları, elli sandıktan kırkını getirip Yusuf’u satın almak isterken bir hamal, her şeyi olan, rızkını kazandığı urganını veriyor. Gerçek âşık kim?
Gerçek sevgili bütün şifaların kaynağıdır. Hatta şifayı da yaratandır. O halde asıl tabip, aşk derdinin devasını bulandır, devasını verendir. Aşk derdinin devasını ancak sevgili verebilir. Sevgilinin verdiği deva ile de iyi olan insan bir daha hastalanmaz. Ama âşığın derdi, derdinden şifa bulmak değil, bu derde sahip olamamaktır. Bu derde daha fazla müptela olamamaktır. Çünkü o, dert içerisinde şifa bulmaktadır. Şifası derdin ta kendisidir.
Aşk tekildir. Sadece bir kişiyi ilgilendirir. Karşınızdaki insan veya varlık sizin aşkınızdan haberdar olmayabilir. O, aşkınızın bilinci olarak yaşamak zorunda değil, sizin gönlünüz olsun diye size gülümsemek zorunda değil, sizin gönlünüz olsun diye size gülümsemek zorunda da değil. Allah’a âşıksınızdır ama Allah her istediğinizi aşkınızda biraz daha yükselmeniz için yapmayabilir.
Âşık cefa çektiği ölçüde âşıklık iddiasında bulunabilir.
Kişi, âşık olduğu insana ilk görüşte ‘Merhaba’, ikinci görüşte de ‘Haydi sinemaya gidelim.’ der ve âşık olduğu kişi bunu hemen kabul ederse o kişi aşkta yükselemez, yücelemez.
Dudaktan çıkacak bir çift söz, ciddi manada can-bahş olur. Can bağışlar. Çünkü gönlü kırık, gönlü yıkık bir âşık, sevgilisinden merhaba sözünü alsa canına can gelir. Herkesle kalbi kırık, her bakımdan yıkık olan bir insan, çok sevdiği birisinden bir gülümseyiş asla mutluluktan içi içine sığmaz. Gülümsemek, gülmenin has mekânı, dudaktır. Gülmek eylemi ile gül çiçeği arasındaki benzerlikten dolayı dudağı güle benzetirler.
