Mumun içinde bir fitil vardır;tasavvufta buna can ipi derler. Can ipi yandıkça, mum onunla hem-ahenk olabilmek için gözyaşı döker. Ateş ile su birbirini yok etmesi gerekirken çoğaltır.
Eskiden kırk pare bohçalar olurmuş.. Damat tarafı geline kırk pare bohçayı götürdüğü zaman, damadın zenginlik vadetmediği anlaşılırmış..Aşık yoksul olan kişidir. Çünkü bütün varını, her şeyini sevgilisi uğruna feda etmiştir.
"Bir elinde gül, bir elde cam geldin sakiya
Hangisini alsam, gülü?
yahut ki camı?
ya seni? "
Onu alıyor ama üçü de zaten gelmiş olacak. Böyle şuh bir söyleyiş!
"Biri olmuş hoy birisi dest-mal olmuş sana.. "
Söylenir söz değil bu. Şair işte, bu şeytanın bile aklına gelmez. Diyor ki
"Gülün kokusu damıtılıp, nazın ucu işlenince;biri sana ter olmuş, biri mendil.