Tüketim, cinsellik, toplumsal çöküş, adaletsizlik, madde bağımlılığı, atom bombaları ve dünyanın ensesindeki nükleer tehdit… Mohsin Hamid’in kahramanlarının kaderi, ülkelerinin belirsiz yazgısıyla aynı doğrultuda ilerliyor. Yozlaşmış bir yönetimin yarattığı kaosun içinde sıkışıp kalan Pakistan halkı hem kişisel hem de toplumsal bir travma yaşıyor.
1998 yazı, Pakistan. Çocukluk arkadaşları olan Daru ve Ozi, Ozi’nin üç yıldır yaşadığı Amerika’dan dönmesiyle Lahor kentinde tekrar bir araya gelir. İkisi de uzun bir aradan sonra birlikte olabildikleri için mutludur. Ozi bir akşam Daru’yu, eşi Mümtaz’la tanıştırır ve Daru gözlerini Mümtaz’dan alamaz. En yakın arkadaşının karısından hoşlanmaya başlaması dışında Daru’nun başka sorunları da vardır; bir süredir haşhaş bağımlısı olan Daru bu sebeple çalıştığı bankadaki işini de kaybeder. İşsiz kalınca kendini iyiden iyiye haşhaşa ve başka bağımlılık yapan maddelere verir ve hayatı adım adım bir felakete doğru ilerler. Bu gidişatın pek de farkında değilmiş gibi görünen Daru kendini büyük ikilemlerin ve gerçeklikten kopmuş düşüncelerin kıyısında bulacaktır.
Mohsin Hamid’in ustalıkla kurgulanmış bu ilk romanı, 2000 yılında yayınlanır yayınlanmaz dikkat çekti ve yazara, gelecek vadeden genç bir yetenek olarak edebiyat dünyasında kalıcı bir yer kazandırdı.
“Pervanenin Esrarı insanı uzaklara götüren, şaşırtıcı bir serüven. Mohsin’in kahramanları âdeta felaketle flört ediyor.”
- Joyce Carol Oates -
“Müthiş bir gözlem yeteneğiyle yazılmış, güçlü ve akılda kalıcı bir roman.”
- Financial Times -
“Keskin bir zekânın ve derinliğin ürünü. Akıp giden diyalogları ve ilgi çekici anlatımıyla bu kitap gerçek bir ziyafet.”
- Esquire -
“Pervanenin Esrarı öfkenin ve güvensizlik hissinin toplumun her kesiminde yıkıcı etkilere yol açtığını gösteriyor. Mohsin Hamid modern Pakistan’dan bize gerçekçi bir kesit sunuyor.”
- The Times -
“Bu kitabın hem alaycı hem de hüzünlü bir sesi var. Mohsin Hamid’in sesi Salman Rushdie’yi ve V. S. Naipaul’ü çağrıştırıyor.”
- Chicago Tribune -
(Tanıtım Bülteninden)
