Beyin felci ile doğan Petey, yanlış teşhis sonucu zihinsel engelli olarak kabul edilir ve ailesi istemeyerek de olsa akıl hastanesine bırakır. Zamanla Petey, “zihinsel engeli olmadığını” hem hastabakıcılarına hem de edindiği arkadaşlarına kanıtlamayı başarırır üstelik aralarında en yardıma muhtaç insan kendisiyken, işleri zorlaştırmak yerine, aşırı sınırlı hareketler ve yarım yamalak çıkarabildiği birkaç kelime ile kurduğu dostlukları, yüreklerde oluşturduğu sevgis ama en çok da sağlığı ve sevdikleri ile olan bir çok imtihana rağmen, ilk günden beri bir an olsun kaybetmediği yaşama tutunma azmi ve sevinciyle, örnek olunması, ders çıkarılması gereken muhteşem bir yaşam öyküsü.
.
Ağlayarak okuduğum kitaplardan biri oldu.
.
