Onun dünyasında suçlu çocuk yoktu. Oysa bizler hep çocukları suçlar, anne ve babaları hep haklı konuma oturturuz.
Bizim bakış tarzımızda anneyi üzmeyen çocuk vardır. Çocuğu üzen anneyi düşünmeyiz. Çocuk üzmeyi kimden öğrenir ki? Sen onu üzünce, o da elbet seni üzecektir. Sen onu üzmeyince, o da seni üzmeyecektir.