PEYGAMBERİMİZ bir gün Hz. Ali’ye sordu:
“Allah’ı sever misin?”
“Evet” dedi Ali.
“Ya beni?”
“Evet” dedi yine Ali.
“Fatıma’yı?”
“Evet” dedi Hz. Ali.
“Hasan ve Hüseyin’i?” dedi Peygamberimiz.
“Severim ey Allah’ın Resulü”
Peygamberimiz bu defa sordu:
“Ey Ali, bu kadar sevgiyi bir tek kalbe nasıl sığdırıyorsun?”
Ali, Peygamber sınavındaki bu soruya cevap bulamadı.
Eve gidip durumu eşi Hz. Fatıma’ya anlattı.
Hz. Fatıma eşine hayret etmişti. Buna cevap çok kolaydı. “Git söyle
peygambere” dedi.
Hz. Fatıma öğretmişti eşine sevme şeklini:
“Allah’ı sevmen imanından, aklından…
Peygamberi sevmen gönlünden…
Beni sevmen nefsinden…
Hasan ve Hüseyin’i sevmen babalığından…”
Peygamberimiz, Hz. Ali’nin bu cevabını duyduğunda gülümseyerek kaynağa
işaret etti.
“Bu meyve peygamberlik ağacından alınmışa benziyor...”