Ben bahçemden elde ettiğim ürünü her zaman üçe bölerim. Birini fakir ve yolculara ayırırım. Birini çoluk çocuğumla kendim yerim. Kalan birini de bahçeye tekrar ekmek üzere tohumluk olarak ayırırım.
Sahip olduğumuz hiçbir şeyi kendimizden bilmemeli; bunları bize verenin Allah olduğunu açıkça dile getirmeliyiz. Sahip olduğumuz şeyleri kendimizden bilmek nankörlüktür. Nankörlük ise, Allah' ın sevmediği bir davranıştır.
“Mallarını Allah yolunda harcayıp da arkasından başa kakmayan ,fakirlerin gönlünü kırmayan kimseler var ya ,onların Allah katında çok özel mükafatları vardır .Onlar için korku yoktur ,üzüntü de çekmeyeceklerdir.”