Sözde ‘akıl ve mantık çağı’ olan şu modern zamanlar, evvelemirde, maddeyi ilahlaştırma ve nefsini patlaştırma zamanlarıydı. Ancak, kalp ve ruh midesine uymayan bu hali insanlık iki Dünya Savaşıyla kustuğunda, maddenin kâr etmediği anlaşılmış durumdaydı. Nefsin güvenilir bir yâr dünyanın kalıcı bir diyar olmadığı da.