Phaedra bana yasak aşkın insanların nasıl merakla zevkle ilgiyle hayatlarında yer edindiğini görmemi sağladı. MÖ 4-İS 65 arası yaşadığı düşünülen Seneca'nın yaşadığı toplumunun bu tarz konulara merak duyması bugünün trendlerine baktığımda daha da anlaşılabilir kıldı. Aşkın bitmeyen hikayelerle dolu olduğu bir konu olması, gerek her kuşağın tekrar tekrar deneyimleyebileceği bir şey olması, duyguların normalin dışında bir durum olması gibi şeylerle insanların merakının ve ilgisinin arttığına şaşmamalıyız aslında. Bu konuda yazılan tragedyalar da insanlığın davranış biçimlerini çok güzel yansıtıyor. Tiyatro eseri olmasının dışında o süslü cümleleri, duygunun aşırılığının abartılması, olayların trajik bir sonla bitmesine zemin hazırlayan anlatımıyla mitolojinin de içinde bulunmasıyla bir ahenk oluşturmuş trajedi şairimiz. Konusuna gelecek olursak kitaptan cümleler eklemem anlamamızı ve ufkumuzun açılmasını sağlayacaktır.
"Deli yüreğimi yakıp kavuruyor
Bir karasevda, duman duman
Kızgın bir ateş işliyor derinlere, ta iliklerime kadar, damarlarıma gizleniyor,
bir anda saran alevler gibi, gemilerin yüksek gövdelerini."
İşte phaedra üvey oğluna duyduğu aşkı böyle haykırır. Bu karasevda onu 'ya acıma son vereceğim ya da yaşamıma' diyecek hale
getirmiştir.
Böylelikle bu zamana kadar gelmiş olan bu eseri romantizmin eşliğinde okumanızı tavsiye ederim.
Euripides’in. 
Medea ’da da olduğu gibi Seneca metni yeniden ele alıyor. 
Seneca versiyonudur, diyebiliriz rahatlıkla. Farklı kaynaklarda eserin ismi 
Hippolytos olarak da geçer fakat tragedya aynıdır.
Phaedra ana karakter, Thesus onun kocasıdır. Perspektifte kocasının
