Piedra Irmağı. Efsaneye göre, bu ırmağın sularına düşen her şey, yapraklar, böcekler, kuştüyleri, bunların hepsi ırmağın yatağında taşa dönüşürmüş.
Hepimizin gönül serüveninde, yüreğini bağrından söküp atmak istediği olmuştur. İşte yazar Paulo Coelho, bu cümlede bahsettiğim hepimizin için o ırmağın ta kenarında bir hafta süren ama her saniyesini saatlermişçesine tariflediği hikayesini anlatıyor bize. Duygu dolu bu serüvenin mutlu sonunu yaşıyoruz kitabın son yaprağında. Yalnızca aşk kazanmıyor kitaptaki aşıklar dini anlamda da bi mertebe kazanıyorlar. Bu kitap bambaşka bi tatta Piedra Irmağı suları gibi çağlayarak akıyor ve üslup kesinlikle sıkmıyor, adeta Piedra Irmağının serin sularını yüzünüze çarparken hissediyorsunuz. Kitabı okursanız, farkedeceksinizki hepimizin içinde bir Pilar var her Pilar'ın gönlünde onu stabil hayatından çekip alacak deli bir aşkı, umutsuzca bekleyen bir 'öteki' var. Bu kitabı anlamaktan ziyade hissetmek maksadıyla okuyun derim...
Kitapta bende etki bırakan cümle...
Seven insan, önce kendinden geçmeyi, sonra kendini bulmayı özler.
