İnsan ömrü, kuşak, batın. Ne kadar ilginç! Zaman içinde insan sanki batıyor sonra anılarda tekrar yüzeye çıkıyor, batıyor-çıkıyor, batıyor-çıkıyor, iğnenin kumaşa batıp çıkması gibi de diyebiliriz ve arada iğne geçmişin ve şimdinin sökülen tabakalarını dikişlerle birbirine bağlıyor ama her şeyi dikişlerle birbirine bağlayan iplik asla görünmüyor.