Okurken nasıl ki şarlo’nun başına türlü talihsizlikler gelir ve şarlo başından bunları savmaya çalışır ironik bir hiciv ortaya çıkar, Plume karakteri içinde benzer bir durum söz konusu diye düşündüm. Önsözde belirtildiğine göre Kafka’nın Dava’sının başkişisiyle benzerliği varmış ana karakterin - felsefi açıdan bakarsak tabii ki öyle – yine yazdığı üzere yazarın üzerinde Çin resminin derin etkisi varmış. Bu arada kitaba içkin her şeyi kapsamlı önsöz çalışması açıklıyor, oradan devam etmek istiyorum. Yazar hakkında şöyle deniyor: Siyaha ve geceye güveni tamdır. Zaten kitaplarından birinin adını da La nuit remue (Gece kımıldıyor) koymuştur. Ona göre, gece kıpırdamakta ve annesiz varlıkları doğurmaktadır. Resim yapmak da artık onun için geceyle ve boşlukla birleşmektir: ‘Geceyle birleştim/sınırsız geceyle.’****
****Gilbert Lescault, Le Monde, 23 Ekim 1984, s.19.