Ağustos sonunda sıcak bir hafta. Yazın bu son günlerini geçirmek için Neapolis Körfezi'nden daha güzel bir yer var mıydı?
Dünyanın en büyük donanması körfezin gözde şehri Misenum'un sakin limanında demirliydi. Roma İmparatorluğu'nun önde gelen zenginleri sahil boyundaki muhteşem villalarında keyif sürüyor, turistler Baiae, Herculaneum ve Pompei gibi sahil kasabalında su gibi para harcıyorlardı. Endişeli olan tek bir adam vardı. Mühendis Marcus Attilius. Genç adam körfezdeki dokuz kasabada yaşayan toplam çeyrek milyon insana su ağlayan Aqua Augusta kemerinin başına getirilmişti. Kuşaklardan beri ilk defa bölgedeki doğal su kaynakları kuruyordu. Yerine atandığı yaşlı mühendis ortada yoktu. Ve Augusta'nın seksen kilometrelik ana hattının bir yerinde, Pompei'nin kuzeyi ile Vezüv Dağı'nın etekleri arasında, bir kriz yaşanıyordu. Dürüst, pratik ve güvenilir bir adam olan Attilius, donanmayı idare eden ünlü bilgin Pliny'ye şehrin su rezervi tükenmeden sorunu gidereceğine dair söz vermişti. Ama Vezüv'e uzanan yolda ilerledikçe dünyanın tek süper gücünün bile başa çıkamayacağı sorunlar olduğunu anlayacaktı.
