Çünkü belki de okumalarımızın, yazmalarımızın, geceler boyu dirsek çürütmelerimizin, sevdiğimiz insanlarla edebiyat konuşmalarımızın bir ömrü var ve bizler de yazdığımız her harfle birlikte o ömrü tüketerek sona doğru yaklaşıyoruz. Hatta yazdığımız herhangi bir şeyin son cümlesinden, yazacağımız herhangi bir şeyin ilk cümlesine kadar duyduğumuz ürperti de bu sonu bize hatırlattığı için korku verici.