Uyandığımda perdeyi açmak bile sıkıyor beni. Karanlıktan sıkılıp aydınlığa bile koşamıyorum. Elime bir kitap alıyorum, aynı sayfayı defalarca okumama rağmen anlamayıp savuruyorum bir köşeye. Televizyonu hiç söylemiyorum bile, ne kadar geri zekalı varsa toplanmış; aynı türden kişilere hitap etme derdindeler. Ne garip bir dünyada yaşıyoruz be...

Kitabı okudu

Prematüre Yalnızlık Emrah Kurul