Proletarya Diktatörlüğü Üzerine
Karl MarxSözler ve Alıntılar
Kapitalizmden, sosyalizme geçişle birlikte Sömürücü sınıflara özgü “zevk düşkünlüğü ve çalışmadan kazanma” zihniyetlerinin yozlaştırıcı etkilerini yaymaya devam ettikleri gibi, özel mülkiyet kavramı da varlığını korur; dolayısıyla her bireyin çalışmada komünist ruha sahip olması, kendisini karşılık beklemeksizin bütünüyle kollektif topluluğa adaması henüz olanaksızdır.
“Herkese emeğine göre” ilkesinin uygulanmasını gerektiren nedenlerden biri budur.
Lenin- Devlet ve Devrim
Sadece sınıf mücadelesini kabul edenler henüz, Marksist değildirler, hala burjuva düşüncesinin ve burjuva siyasetinin sınırları içindedirler. Marksizmi sınıf mücadelesi öğretisiyle kısıtlamak demek, Marksizmi kesip biçmek, çarpıtmak ve burjuvazinin kabul edebileceği bir şey haline getirmek demektir. Ancak sınıf mücadelesini kabul etmeyi proletarya diktatörlüğünü kabul etmeye vardıran kimse Marksisttir.
Tüm sınıf farklılıklarını kaldırmak için, bu toplumsal ilişkilerin sonucu olan tüm fikirlerin devrimcileşmesi gerekir. Fikirler, düşünüş ya da toplumsal ideoloji anlamına gelir ki; bu da toplumsal varlığın bir yansımasıdır. Belirli bir fikir, her zaman belirli bir toplumsal düşünüş, eski kültür, eski gelenek ve alışkanlıklarla birlikte tüm eski fikirlerin devrimcileştirilmesini, proletarya diktatörlüğünün önemli görevleri haline getirmek şarttır. Her türden proleter olmayan fikir ortadan kaldırılmadıkça komünizmi ortadan kaldırmak olanaksızdır ve bu alanda başarısızlığa uğramak büyük bir tarihi geri dönüşe yol açabilir. Çünkü burjuva fikirlerin varlığı, yeni burjuva unsurların ve kapitalizmin ideolojik kaynağıdır.
Burjuva parlementosu, burjuvazinin proleterya ve bütün emekçi halk üzerinde uyguladığı diktatörlüğün bir süsü, bir aracıdır. Oportunizm, bezirganlık, ayrıcalık peşinde koşmak, ün ve kazanç düşkünlüğü, kitleleri hiçe saymak, boş gevezelik, ciddi bir çalışmadan kaçınmak, hayatın tadını çıkarmaya bakmak, yozlaşma vb.. Burjuva resmî çevrelerine özgü tüm bu olumsuz nitelikler, parlementoda olanca çıplaklığıyla kendilerini gösterirler.
Burjuvazinin ekonomik gücünün hakimiyet düzeyine yükselmesi de, siyasal iktidarı ele geçirmesi sayesinde olmuştur. Politik toplum, sınıflarüstü değildir. Belli bir sınıf için vardır, onun kollektif çıkarlarını korur ve içindeki çekişmeleri çözer.