Protestan Ahlakı ve Kapitalizmin Ruhu
Max WeberNewest Protestan Ahlakı ve Kapitalizmin Ruhu Quotes
You can find Newest Protestan Ahlakı ve Kapitalizmin Ruhu quotes, newest Protestan Ahlakı ve Kapitalizmin Ruhu book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Bu tablo size tanıdık geldi mi ?
Max Weber , Katolik ve Protestanlığın yaşama yönelik tutumundaki farklılığı şöyle dile getirmiştir:
Katolik daha sakindir ; daha az kazanma dürtüsüne sahiptir ; daha düşük bir gelirle bile olsa mümkün olduğunca güvenli bir hayatı , belki de onur ve zenginlik getirme ihtimali olan riskli ve heyecanlı bir hayata tercih eder .” Atasözü şaka yollu şöyle der : “ Ya iyi yemeli ya da iyi uyumalı .” Mevcut durumda , Protestan iyi yemeyi tercih ederken , Katolik sakince uyumayı yeğler .
"Az sayıda kişiyi zenginleştirmek için çok sayıda kişiyi yoksullaştıran bir mesleğin topluma yararı dokunmaz."
"Şunu unutma:Zaman paradır.
Hiçbir kurala içten bağlı olmayan gaddarca kazanç, tarihin her döneminde, gerçekten nerede ve nasıl mümkünse orada ve o şekilde var olmuştur.
Para kazanırken bencilce çıkarların kendini göstermesiyle ortaya çıkan mutlak vicdansızlığın evrensel düzeyde egemenliği...
Bu evren bireylerin tek başlarına bilfiil değiştiremeyecekleri, içinde yaşamak zorunda oldukları bir barınaktır. Tek birey piyasa ilişkileriyle iç içe olduğu sürece, bu evren bu bireye kendi ekonomik davranış normlarını dayatır.
Bugünkü kapitalist ekonomi düzeni öyle uçsuz bucaksız bir evrendir ki, bireyler o evren içinde doğarlar.
Ekonomik olarak en gelişmiş bölgelerin, kilise devrimine özellikle güçlü biçimde yatkın olmalarının nedeni neydi?
Çeviren önsözü
Döneminin siyasi gelişimlerine yazılarıyta katkıda bulunan Weber, hiçbir siyasal partiye üye olmadı; yaşamı boyunca ' eleştirel' tavrını korudu.
Neden Nietzsche'nin kendin ol felsefesi dünya için önemlidir
Gelecekte o kafeste kimin yaşayacağını ve bu devasa gelişimin sonunda da ortaya yepyeni peygamberlerin mi çıkacağını, yoksa eski fikir ve ideallerin güçlü bir biçimde yeniden mi doğacağını ya da bu ikisinden hiçbiri olmayacaksa, kasılmış bir kendini beğenmişliğin renk kattığı bir tür mekanik taşlaşmaya mı geçileceğini henüz hiç kimse bilmiyor. O zaman tabii ki, bu kültür gelişiminin son aşaması için rahatlıkla şöyle denebilir: "Ruhsuz uzmanlar, kalpsiz hazcılar; bu hiçler, daha önce hiç ulaşılmamış bir uygarlık düzeyine ulaştıklarını zannederler."